ambicjoner

Polish

Etymology

From ambicja +‎ -er. First attested in 1922.

Pronunciation

• IPA^(key): /am.biˈt͡sjɔ.nɛr/
• Rhymes: -ɔnɛr
• Syllabification: am‧bi‧cjo‧ner

Noun

ambicjoner m pers

1. (colloquial, derogatory) ambitionist

   Synonyms: (obsolete) ambicjant, ambicjusz, (archaic) ambitnik

   polityczny ambicjoner ― political ambitionist

Declension

Declension of ambicjoner

	singular	plural
nominative	ambicjoner	ambicjonerzy/ambicjonery (deprecative)
genitive	ambicjonera	ambicjonerów
dative	ambicjonerowi	ambicjonerom
accusative	ambicjonera	ambicjonerów
instrumental	ambicjonerem	ambicjonerami
locative	ambicjonerze	ambicjonerach
vocative	ambicjonerze	ambicjonerzy

Derived terms

(adjective):

• ambicjonerski

(noun):

• ambicjonerstwo

Related terms

(adjectives):

• ambicjonalny
• ambicyjny
• ambitny

(adverbs):

• ambicjonalnie
• ambicyjnie
• ambitnie

(nouns):

• ambicja
• ambicjant
• ambicjusz
• ambicyjka
• ambit
• ambitnik
• ambitus

(verb):

• ambicjonować impf

Further reading

• ambicjoner in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ambicjoner in Polish dictionaries at PWN