ambicjant
Polish
[edit]Etymology
[edit]By surface analysis, ambicja + -ant. First attested in 1700.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ambicjant m pers
- (obsolete) ambitionist
- Synonyms: ambicjoner, ambicjusz, (archaic) ambitnik
Declension
[edit]Declension of ambicjant
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ambicjant | ambicjanci/ambicjanty (deprecative) |
| genitive | ambicjanta | ambicjantów |
| dative | ambicjantowi | ambicjantom |
| accusative | ambicjanta | ambicjantów |
| instrumental | ambicjantem | ambicjantami |
| locative | ambicjancie | ambicjantach |
| vocative | ambicjancie | ambicjanci |
Related terms
[edit]adjectives
adverbs
nouns
verb
- ambicjonować impf
References
[edit]Further reading
[edit]- ambicjant in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ambicyant”, in Słownik języka polskiego
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ambicjant”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 30