alternacyjny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From alternacja +‎ -ny. First attested in 1893.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /al.tɛr.naˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: al‧ter‧na‧cyj‧ny

Adjective

[edit]

alternacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, literary) alternational, alternation (reciprocal succession of two things in time or place)
  2. (relational, phonology) alternational, alternation (phenomenon of a morpheme exhibiting variation in its phonological realization)
    Synonyms: apofoniczny, przegłosowy
    język alternacyjny ― alternational language

Declension

[edit]
Declension of alternacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative alternacyjny alternacyjna alternacyjne alternacyjni alternacyjne
genitive alternacyjnego alternacyjnej alternacyjnego alternacyjnych
dative alternacyjnemu alternacyjnej alternacyjnemu alternacyjnym
accusative alternacyjnego alternacyjny alternacyjną alternacyjne alternacyjnych alternacyjne
instrumental alternacyjnym alternacyjną alternacyjnym alternacyjnymi
locative alternacyjnym alternacyjnej alternacyjnym alternacyjnych
[edit]
noun
verb

References

[edit]
  1. ^ Jan Niecisław Ignacy Baudouin de Courtenay (1893) Próba teorji alternacyj fonetycznych. Cz. 1, Ogólna‎[1] (in Polish), page 9
  2. ^ alternacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=alternacyjny&oldid=82159278"