alternacyjny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From alternacja +‎ -ny. First attested in 1893.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /al.tɛr.naˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: al‧ter‧na‧cyj‧ny

Adjective

[edit]

alternacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, literary) alternational, alternation (reciprocal succession of two things in time or place)
  2. (relational, phonology) alternational, alternation (phenomenon of a morpheme exhibiting variation in its phonological realization)
    Synonyms: apofoniczny, przegłosowy
    język alternacyjnyalternational language

Declension

[edit]
[edit]
noun
verb

References

[edit]
  1. ^ Jan Niecisław Ignacy Baudouin de Courtenay (1893) Próba teorji alternacyj fonetycznych. Cz. 1, Ogólna[1] (in Polish), page 9
  2. ^ alternacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]