alternacyjny

Polish

Etymology

From alternacja +‎ -ny. First attested in 1893.

Pronunciation

• IPA^(key): /al.tɛr.naˈt͡sɘj.nɘ/
• Rhymes: -ɘjnɘ
• Syllabification: al‧ter‧na‧cyj‧ny

Adjective

alternacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, literary) alternational, alternation (reciprocal succession of two things in time or place)
2. (relational, phonology) alternational, alternation (phenomenon of a morpheme exhibiting variation in its phonological realization)

   Synonyms: apofoniczny, przegłosowy

   język alternacyjny ― alternational language

Declension

Declension of alternacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	alternacyjny		alternacyjna	alternacyjne	alternacyjni	alternacyjne
genitive	alternacyjnego		alternacyjnej	alternacyjnego	alternacyjnych
dative	alternacyjnemu		alternacyjnej	alternacyjnemu	alternacyjnym
accusative	alternacyjnego	alternacyjny	alternacyjną	alternacyjne	alternacyjnych	alternacyjne
instrumental	alternacyjnym		alternacyjną	alternacyjnym	alternacyjnymi
locative	alternacyjnym		alternacyjnej	alternacyjnym	alternacyjnych

Related terms

noun

• alternant

 

verb

• alternować

 

Further reading

• alternacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• alternacyjny in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alternacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 27