apofoniczny

Polish

Etymology

From apofonia +‎ -iczny. First attested in 1905.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.pɔ.fɔˈɲit͡ʂ.nɘ/
• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: a‧po‧fo‧nicz‧ny

Adjective

apofoniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, phonology) apophony; apophonic

   Synonyms: alternacyjny, przegłosowy

Declension

Declension of apofoniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	apofoniczny		apofoniczna	apofoniczne	apofoniczni	apofoniczne
genitive	apofonicznego		apofonicznej	apofonicznego	apofonicznych
dative	apofonicznemu		apofonicznej	apofonicznemu	apofonicznym
accusative	apofonicznego	apofoniczny	apofoniczną	apofoniczne	apofonicznych	apofoniczne
instrumental	apofonicznym		apofoniczną	apofonicznym	apofonicznymi
locative	apofonicznym		apofonicznej	apofonicznym	apofonicznych

Further reading

• apofoniczny in Polish dictionaries at PWN