alaman

See also: Alaman

Bikol Central

Pronunciation

• IPA^(key): /ʔaˈlaman/ [ʔaˈl̪a.man̪]
• Hyphenation: a‧la‧man

Adjective

aláman (intensified alamanon, Basahan spelling ᜀᜎᜋᜈ᜔)

1. dangerous

   Synonyms: peligroso, delikado, mangiri

Derived terms

• pag-alaman

 

Tagalog

Etymology

From alam +‎ -an.

Pronunciation

• (Standard Tagalog) IPA^(key): /ʔaˈlaman/ [ʔɐˈlaː.mɐn̪]
• Rhymes: -aman
• Syllabification: a‧la‧man

Noun

alaman (Baybayin spelling ᜀᜎᜋᜈ᜔) (neologism)

1. epistemology

   Synonyms: epistemolohiya, dalub-alaman

References

• del Rosario, Gonsalo (1969) Maugnaying Talasalitaang Pang-agham : Ingles-Pilipino [Correlative Word List for Sciences : English-Filipino] (overall work in English and Tagalog), Manila: National Book Store, Inc., →LCCN, →OL

Anagrams

• Malana

Turkish

Etymology

Possibly from ala +‎ -man.

Adjective

alaman (dialectal)

1. big, large, huge

   Synonyms: büyük, iri, kocaman

2. multicoloured, spotted (of cattle, sheep, etc.)
3. giving milk to each lamb (of a sheep)

Declension

predicative forms of alaman

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	alamanım	alaman mıyım?	alaman değilim	alaman değil miyim?
sen (you are)	alamansın	alaman mısın?	alaman değilsin	alaman değil misin?
o (he/she/it is)	alaman / alamandır	alaman mı?	alaman değil	alaman değil mi?
biz (we are)	alamanız	alaman mıyız?	alaman değiliz	alaman değil miyiz?
siz (you are)	alamansınız	alaman mısınız?	alaman değilsiniz	alaman değil misiniz?
onlar (they are)	alaman(lar)	alaman(lar) mı?	alaman değil(ler)	alaman değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	alamandım	alaman mıydım?	alaman değildim	alaman değil miydim?
sen (you were)	alamandın	alaman mıydın?	alaman değildin	alaman değil miydin?
o (he/she/it was)	alamandı	alaman mıydı?	alaman değildi	alaman değil miydi?
biz (we were)	alamandık	alaman mıydık?	alaman değildik	alaman değil miydik?
siz (you were)	alamandınız	alaman mıydınız?	alaman değildiniz	alaman değil miydiniz?
onlar (they were)	alamandılar	alaman mıydılar?	alaman değildi(ler) / değillerdi	alaman değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	alamanmışım	alaman mıymışım?	alaman değilmişim	alaman değil miymişim?
sen (you were)	alamanmışsın	alaman mıymışsın?	alaman değilmişsin	alaman değil miymişsin?
o (he/she/it was)	alamanmış	alaman mıymış?	alaman değilmiş	alaman değil miymiş?
biz (we were)	alamanmışız	alaman mıymışız?	alaman değilmişiz	alaman değil miymişiz?
siz (you were)	alamanmışsınız	alaman mıymışsınız?	alaman değilmişsiniz	alaman değil miymişsiniz?
onlar (they were)	alamanmışlar	alaman mıymışlar?	alaman değilmiş(ler) / değillermiş	alaman değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	alamansam	alaman mıysam?	alaman değilsem	alaman değil miysem?
sen (if you)	alamansan	alaman mıysan?	alaman değilsen	alaman değil miysen?
o (if he/she/it)	alamansa	alaman mıysa?	alaman değilse	alaman değil miyse?
biz (if we)	alamansak	alaman mıysak?	alaman değilsek	alaman değil miysek?
siz (if you)	alamansanız	alaman mıysanız?	alaman değilseniz	alaman değil miyseniz?
onlar (if they)	alamansalar	alaman mıysalar?	alaman değilseler / değillerse	alaman değil miyseler?

Noun

alaman (definite accusative alamanı, plural alamanlar) (dialectal)

1. cheese mixed with çökelek

Declension

Inflection
Nominative	alaman
Definite accusative	alamanı
	Singular	Plural
Nominative	alaman	alamanlar
Definite accusative	alamanı	alamanları
Dative	alamana	alamanlara
Locative	alamanda	alamanlarda
Ablative	alamandan	alamanlardan
Genitive	alamanın	alamanların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular alamanım alamanlarım 2nd singular alamanın alamanların 3rd singular alamanı alamanları 1st plural alamanımız alamanlarımız 2nd plural alamanınız alamanlarınız 3rd plural alamanları alamanları Definite accusative Singular Plural 1st singular alamanımı alamanlarımı 2nd singular alamanını alamanlarını 3rd singular alamanını alamanlarını 1st plural alamanımızı alamanlarımızı 2nd plural alamanınızı alamanlarınızı 3rd plural alamanlarını alamanlarını Dative Singular Plural 1st singular alamanıma alamanlarıma 2nd singular alamanına alamanlarına 3rd singular alamanına alamanlarına 1st plural alamanımıza alamanlarımıza 2nd plural alamanınıza alamanlarınıza 3rd plural alamanlarına alamanlarına Locative Singular Plural 1st singular alamanımda alamanlarımda 2nd singular alamanında alamanlarında 3rd singular alamanında alamanlarında 1st plural alamanımızda alamanlarımızda 2nd plural alamanınızda alamanlarınızda 3rd plural alamanlarında alamanlarında Ablative Singular Plural 1st singular alamanımdan alamanlarımdan 2nd singular alamanından alamanlarından 3rd singular alamanından alamanlarından 1st plural alamanımızdan alamanlarımızdan 2nd plural alamanınızdan alamanlarınızdan 3rd plural alamanlarından alamanlarından Genitive Singular Plural 1st singular alamanımın alamanlarımın 2nd singular alamanının alamanlarının 3rd singular alamanının alamanlarının 1st plural alamanımızın alamanlarımızın 2nd plural alamanınızın alamanlarınızın 3rd plural alamanlarının alamanlarının

References

• Çağbayır, Yaşar (2007) “alaman”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 190