afrijgen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]afrijgen
- (transitive) to unstring
Conjugation
[edit]Conjugation of afrijgen (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afrijgen | |||
past singular | reeg af | |||
past participle | afgeregen | |||
infinitive | afrijgen | |||
gerund | afrijgen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | rijg af | reeg af | afrijg | afreeg |
2nd person sing. (jij) | rijgt af, rijg af2 | reeg af | afrijgt | afreeg |
2nd person sing. (u) | rijgt af | reeg af | afrijgt | afreeg |
2nd person sing. (gij) | rijgt af | reegt af | afrijgt | afreegt |
3rd person singular | rijgt af | reeg af | afrijgt | afreeg |
plural | rijgen af | regen af | afrijgen | afregen |
subjunctive sing.1 | rijge af | rege af | afrijge | afrege |
subjunctive plur.1 | rijgen af | regen af | afrijgen | afregen |
imperative sing. | rijg af | |||
imperative plur.1 | rijgt af | |||
participles | afrijgend | afgeregen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |