afhuren

Dutch

Etymology

From af +‎ huren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌɦyː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧hu‧ren

Verb

afhuren

1. (transitive) to rent (a property)
2. (transitive) to rent out, to charter

Conjugation

Conjugation of afhuren (weak, separable)
infinitive	afhuren
past singular	huurde af
past participle	afgehuurd
infinitive	afhuren
gerund	afhuren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	huur af	huurde af	afhuur	afhuurde
2nd person sing. (jij)	huurt af, huur af2	huurde af	afhuurt	afhuurde
2nd person sing. (u)	huurt af	huurde af	afhuurt	afhuurde
2nd person sing. (gij)	huurt af	huurde af	afhuurt	afhuurde
3rd person singular	huurt af	huurde af	afhuurt	afhuurde
plural	huren af	huurden af	afhuren	afhuurden
subjunctive sing.1	hure af	huurde af	afhure	afhuurde
subjunctive plur.1	huren af	huurden af	afhuren	afhuurden
imperative sing.	huur af
imperative plur.1	huurt af
participles	afhurend	afgehuurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• afhuring