adda

See also: Adda and addà

English

Etymology

Borrowed from Bengali আড্ডা (aḍḍa).

Noun

adda (plural addas)

1. (Bangladesh, India) An informal meeting place for conversation.
2. (Bangladesh, India) A session of chat.

Anagrams

• Adad, Dada, da da, daad, dada

Afar

Pronunciation

• IPA^(key): /adˈda/ [ʔʌdˈdʌ]
• Hyphenation: ad‧da

Etymology 1

Borrowed from Arabic عَدّ (ʕadd).

Noun

addá f (plural addoodí f)

1. time, occasion
2. turn, move

Declension

Declension of addá
absolutive	addá
predicative	addá
subjective	addá
genitive	addá
Postpositioned forms l-case addál k-case addák t-case addát h-case addáh

Postposition

addá

1. (mathematics) times

Etymology 2

Cognates include Saho addá.

Adverb

addá

1. low
2. inside

Noun

addá f 

1. depth
2. interior, inside

Declension

Declension of addá
absolutive	addá
predicative	addá
subjective	addá
genitive	addá
Postpositioned forms l-case addál k-case addák t-case addát h-case addáh

References

• E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN, page 31
• Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)‎^[1], Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis)

Azerbaijani

Noun

adda

1. locative singular of ad

Icelandic

Etymology

Borrowed from English add.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈatːa/

  Rhymes: -atːa

  Homophone: Adda

Verb

adda (weak verb, third-person singular past indicative addaði, supine addað)

1. (Internet slang) to add (a person to one’s contact list or friend list, on social networking sites, messaging services, etc.) [with dative]

Conjugation

adda — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að adda
supine (sagnbót)		addað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		addandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég adda	við öddum	present (nútíð)	ég addi	við öddum
	þú addar	þið addið		þú addir	þið addið
	hann, hún, það addar	þeir, þær, þau adda		hann, hún, það addi	þeir, þær, þau addi
past (þátíð)	ég addaði	við ödduðum	past (þátíð)	ég addaði	við ödduðum
	þú addaðir	þið ödduðuð		þú addaðir	þið ödduðuð
	hann, hún, það addaði	þeir, þær, þau ödduðu		hann, hún, það addaði	þeir, þær, þau ödduðu
imperative (boðháttur)	adda (þú)	addið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	addaðu	addiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

addast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að addast
supine (sagnbót)		addast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		addandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég addast	við öddumst	present (nútíð)	ég addist	við öddumst
	þú addast	þið addist		þú addist	þið addist
	hann, hún, það addast	þeir, þær, þau addast		hann, hún, það addist	þeir, þær, þau addist
past (þátíð)	ég addaðist	við ödduðumst	past (þátíð)	ég addaðist	við ödduðumst
	þú addaðist	þið ödduðust		þú addaðist	þið ödduðust
	hann, hún, það addaðist	þeir, þær, þau ödduðust		hann, hún, það addaðist	þeir, þær, þau ödduðust
imperative (boðháttur)	addast (þú)	addist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	addastu	addisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

addaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	addaður	ödduð	addað		addaðir	addaðar	ödduð
accusative (þolfall)	addaðan	addaða	addað		addaða	addaðar	ödduð
dative (þágufall)	ödduðum	addaðri	ödduðu		ödduðum	ödduðum	ödduðum
genitive (eignarfall)	addaðs	addaðrar	addaðs		addaðra	addaðra	addaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	addaði	addaða	addaða		ödduðu	ödduðu	ödduðu
accusative (þolfall)	addaða	ödduðu	addaða		ödduðu	ödduðu	ödduðu
dative (þágufall)	addaða	ödduðu	addaða		ödduðu	ödduðu	ödduðu
genitive (eignarfall)	addaða	ödduðu	addaða		ödduðu	ödduðu	ödduðu

Ilocano

Alternative forms

• 'da — Abra
• wada

Etymology

Inherited from Proto-Malayo-Polynesian *wada.

Pronunciation

• Hyphenation: ad‧da
• IPA^(key): /adˈda/, [ɐdˈda]

Verb

addá

1. to have

Oromo

Noun

adda

1. forehead

Pali

Alternative forms

Alternative scripts

• 𑀅𑀤𑁆𑀤 (Brahmi script)
• अद्द (Devanagari script)
• অদ্দ (Bengali script)
• අද‍්ද (Sinhalese script)
• အဒ္ဒ or ဢၻ္ၻ or ဢၻ်ၻ (Burmese script)
• อทฺท or อัททะ (Thai script)
• ᩋᨴ᩠ᨴ (Tai Tham script)
• ອທ຺ທ or ອັທທະ (Lao script)
• អទ្ទ (Khmer script)
• 𑄃𑄘𑄴𑄘 (Chakma script)

Etymology

Inherited from Sanskrit आर्द्र (ārdra).

Adjective

adda

1. moist
2. green

Antonyms

• (antonym(s) of “moist”): sukkha

Sumerian

Romanization

adda

1. Romanization of 𒇿 (adda)
2. Romanization of 𒇽𒁁 (adda(LU₂.BAD))

Turkish

Noun

adda

1. locative singular of ad