absolucja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: absolucją

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin absolūtiō.[1][2] First attested in 1570.[3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ap.sɔˈlu.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡sja
  • Syllabification: ab‧so‧lu‧cja

Noun

[edit]

absolucja f

  1. (Christianity) absolution (absolving or setting free from guilt, sin or penalty; forgiveness of an offense)
    Synonym: rozgrzeszenie
    absolucja kapłańskapriest's absolution
    absolucyja papieska (Middle Polish)papal absolution
    absolucja sakramentalnasacramental absolution
    absolucja generalnageneral absolution
    absolucja zbiorowacollective absolution
    udzielać/udzielić absolucjito give absolution
  2. (dated, law) absolution (absolving, or setting free from guilt, sin, or penalty)

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “absolucja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “absolucja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “absolucyja”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

[edit]