absolutysta

See also: absolutystą

Polish

Etymology

Borrowed from French absolutiste. By surface analysis, absolut +‎ -ysta. First attested in 1825.

Pronunciation

• IPA^(key): /ap.sɔ.luˈtɘs.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘsta
• Syllabification: ab‧so‧lu‧tys‧ta

Noun

absolutysta m pers (female equivalent absolutystka)

1. (politics) absolutist (one who is in favor of an absolute or autocratic government)
2. (metaphysics) absolutist (one who believes that it is possible to realize a cognition or concept of the Absolute)

   absolutysta oświecony ― enlightened absolutist

Declension

Declension of absolutysta

	singular	plural
nominative	absolutysta	absolutyści/absolutysty (deprecative)
genitive	absolutysty	absolutystów
dative	absolutyście	absolutystom
accusative	absolutystę	absolutystów
instrumental	absolutystą	absolutystami
locative	absolutyście	absolutystach
vocative	absolutysto	absolutyści

Related terms

adjective

• absolutystyczny

 

Related terms

adjectives

• absolutny
• absolutoryjny
• absolutywny
• absolwencki

 

adverbs

• absolutnie
• absolutystycznie

 

nouns

• absolucja
• absolut
• absolutność
• absolutorium
• absolutystyczność
• absolutyw
• absolutyzacja
• absolutyzm
• absolwent
• absolwentka

 

verbs

• absolutyzować impf, zabsolutyzować pf
• absolwować impf

 

Further reading

• absolutysta in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “absolutysta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 4
• absolutysta in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego