aanglijden

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ glijden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌɣlɛi̯.də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧glij‧den

Verb

aanglijden

1. (often with komen) to slide near, to approach or arrive while sliding or slipping

Conjugation

Conjugation of aanglijden (strong class 1, slightly irregular, separable)
infinitive	aanglijden
past singular	gleed aan
past participle	aangegleden
infinitive	aanglijden
gerund	aanglijden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	glij aan, glijd aan	gleed aan	aanglij, aanglijd	aangleed
2nd person sing. (jij)	glijdt aan, glij aan2, glijd aan2	gleed aan	aanglijdt	aangleed
2nd person sing. (u)	glijdt aan	gleed aan	aanglijdt	aangleed
2nd person sing. (gij)	glijdt aan	gleedt aan	aanglijdt	aangleedt
3rd person singular	glijdt aan	gleed aan	aanglijdt	aangleed
plural	glijden aan	gleden aan	aanglijden	aangleden
subjunctive sing.1	glijde aan	glede aan	aanglijde	aanglede
subjunctive plur.1	glijden aan	gleden aan	aanglijden	aangleden
imperative sing.	glij aan, glijd aan
imperative plur.1	glijdt aan
participles	aanglijdend	aangegleden
1) Archaic. 2) In case of inversion.