ἐγκρατεύομαι

Ancient Greek

Etymology

From ἐγκρατής (enkratḗs) +‎ -εύομαι (-eúomai)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.kra.těu̯.o.mai̯/ → /eŋ.ɡraˈte.βo.mɛ/ → /eŋ.ɡraˈte.vo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.kra.těu̯.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.kraˈte.wo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eŋ.ɡraˈte.βo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eŋ.ɡraˈte.vo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eŋ.ɡraˈte.vo.me/

Verb

ἐγκρᾰτεύομαι • (enkrăteúomai) (deponent)

1. to exercise self-control, temperance, moderation
   • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, Eudemian Ethics 1223b:

     ἐγκρατεύεται δʼ ὅταν πράττῃ παρὰ τὴν ἐπιθυμίαν κατὰ τὸν λογισμόν

     enkrateúetai dʼ hótan práttēi parà tḕn epithumían katà tòn logismón

   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Genesis 43.30:

     καὶ νιψάμενος τὸ πρόσωπον ἐξελθὼν ἐνεκρατεύσατο καὶ εἶπε· παράθετε ἄρτους.

     kaì nipsámenos tò prósōpon exelthṑn enekrateúsato kaì eîpe; paráthete ártous.

     • Translation by Lancelot Charles Lee Brenton

       And he washed his face and came out, and refrained himself, and said, Set on bread.

2. to force oneself to accomplish something
3. to starve oneself
4. to be a member of the Encratites

Conjugation

   Present: ἐγκρᾰτεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐγκρᾰτεύομαι	ἐγκρᾰτεύῃ, ἐγκρᾰτεύει	ἐγκρᾰτεύεται	ἐγκρᾰτεύεσθον	ἐγκρᾰτεύεσθον	ἐγκρᾰτευόμεθᾰ	ἐγκρᾰτεύεσθε	ἐγκρᾰτεύονται
	subjunctive	ἐγκρᾰτεύωμαι	ἐγκρᾰτεύῃ	ἐγκρᾰτεύηται	ἐγκρᾰτεύησθον	ἐγκρᾰτεύησθον	ἐγκρᾰτευώμεθᾰ	ἐγκρᾰτεύησθε	ἐγκρᾰτεύωνται
	optative	ἐγκρᾰτευοίμην	ἐγκρᾰτεύοιο	ἐγκρᾰτεύοιτο	ἐγκρᾰτεύοισθον	ἐγκρᾰτευοίσθην	ἐγκρᾰτευοίμεθᾰ	ἐγκρᾰτεύοισθε	ἐγκρᾰτεύοιντο
	imperative		ἐγκρᾰτεύου	ἐγκρᾰτευέσθω	ἐγκρᾰτεύεσθον	ἐγκρᾰτευέσθων		ἐγκρᾰτεύεσθε	ἐγκρᾰτευέσθων
infinitive						ἐγκρᾰτεύεσθαι
participle	m					ἐγκρᾰτευόμενος
	f					ἐγκρᾰτευομένη
	n					ἐγκρᾰτευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνεκρᾰτευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐνεκρᾰτευόμην	ἐνεκρᾰτεύου	ἐνεκρᾰτεύετο	ἐνεκρᾰτεύεσθον	ἐνεκρᾰτευέσθην	ἐνεκρᾰτευόμεθᾰ	ἐνεκρᾰτεύεσθε	ἐνεκρᾰτεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐγκρᾰτεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐγκρᾰτεύσομαι	ἐγκρᾰτεύσῃ, ἐγκρᾰτεύσει	ἐγκρᾰτεύσεται	ἐγκρᾰτεύσεσθον	ἐγκρᾰτεύσεσθον	ἐγκρᾰτευσόμεθᾰ	ἐγκρᾰτεύσεσθε	ἐγκρᾰτεύσονται
	optative	ἐγκρᾰτευσοίμην	ἐγκρᾰτεύσοιο	ἐγκρᾰτεύσοιτο	ἐγκρᾰτεύσοισθον	ἐγκρᾰτευσοίσθην	ἐγκρᾰτευσοίμεθᾰ	ἐγκρᾰτεύσοισθε	ἐγκρᾰτεύσοιντο
					middle
infinitive					ἐγκρᾰτεύσεσθαι
participle	m				ἐγκρᾰτευσόμενος
	f				ἐγκρᾰτευσομένη
	n				ἐγκρᾰτευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐνεκρᾰτευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐνεκρᾰτευσᾰ́μην	ἐνεκρᾰτεύσω	ἐνεκρᾰτεύσᾰτο	ἐνεκρᾰτεύσᾰσθον	ἐνεκρᾰτευσᾰ́σθην	ἐνεκρᾰτευσᾰ́μεθᾰ	ἐνεκρᾰτεύσᾰσθε	ἐνεκρᾰτεύσᾰντο
	subjunctive	ἐγκρᾰτεύσωμαι	ἐγκρᾰτεύσῃ	ἐγκρᾰτεύσηται	ἐγκρᾰτεύσησθον	ἐγκρᾰτεύσησθον	ἐγκρᾰτευσώμεθᾰ	ἐγκρᾰτεύσησθε	ἐγκρᾰτεύσωνται
	optative	ἐγκρᾰτευσαίμην	ἐγκρᾰτεύσαιο	ἐγκρᾰτεύσαιτο	ἐγκρᾰτεύσαισθον	ἐγκρᾰτευσαίσθην	ἐγκρᾰτευσαίμεθᾰ	ἐγκρᾰτεύσαισθε	ἐγκρᾰτεύσαιντο
	imperative		ἐγκρᾰ́τευσαι	ἐγκρᾰτευσᾰ́σθω	ἐγκρᾰτεύσᾰσθον	ἐγκρᾰτευσᾰ́σθων		ἐγκρᾰτεύσᾰσθε	ἐγκρᾰτευσᾰ́σθων
					middle
infinitive					ἐγκρᾰτεύσᾰσθαι
participle	m				ἐγκρᾰτευσᾰ́μενος
	f				ἐγκρᾰτευσᾰμένη
	n				ἐγκρᾰτευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• ἐγκρᾰ́τειᾰ (enkrắteiă)

References

• ἐγκρατεύομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐγκρατεύομαι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• “ἐγκρατεύομαι”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἐγκρατεύομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G1467 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible