ἀτεχνέω

Ancient Greek

Etymology

From ἄτεχνος (átekhnos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.te.kʰné.ɔː/ → /a.teˈxne.o/ → /a.teˈxne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.te.kʰné.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.teˈkʰne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.teˈxne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.teˈxne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.teˈxne.o/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ἀ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ἀτεχνέω • (atekhnéō)

1. to be unskilled, to lack talent

Conjugation

   Present: ἀτεχνέω, ἀτεχνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀτεχνέω	ἀτεχνέεις	ἀτεχνέει	ἀτεχνέετον	ἀτεχνέετον	ἀτεχνέομεν	ἀτεχνέετε	ἀτεχνέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀτεχνέω	ἀτεχνέῃς	ἀτεχνέῃ	ἀτεχνέητον	ἀτεχνέητον	ἀτεχνέωμεν	ἀτεχνέητε	ἀτεχνέωσῐ(ν)
	optative	ἀτεχνέοιμῐ	ἀτεχνέοις	ἀτεχνέοι	ἀτεχνέοιτον	ἀτεχνεοίτην	ἀτεχνέοιμεν	ἀτεχνέοιτε	ἀτεχνέοιεν
	imperative		ἀτέχνεε	ἀτεχνεέτω	ἀτεχνέετον	ἀτεχνεέτων		ἀτεχνέετε	ἀτεχνεόντων
middle/ passive	indicative	ἀτεχνέομαι	ἀτεχνέῃ, ἀτεχνέει	ἀτεχνέεται	ἀτεχνέεσθον	ἀτεχνέεσθον	ἀτεχνεόμεθᾰ	ἀτεχνέεσθε	ἀτεχνέονται
	subjunctive	ἀτεχνέωμαι	ἀτεχνέῃ	ἀτεχνέηται	ἀτεχνέησθον	ἀτεχνέησθον	ἀτεχνεώμεθᾰ	ἀτεχνέησθε	ἀτεχνέωνται
	optative	ἀτεχνεοίμην	ἀτεχνέοιο	ἀτεχνέοιτο	ἀτεχνέοισθον	ἀτεχνεοίσθην	ἀτεχνεοίμεθᾰ	ἀτεχνέοισθε	ἀτεχνέοιντο
	imperative		ἀτεχνέου	ἀτεχνεέσθω	ἀτεχνέεσθον	ἀτεχνεέσθων		ἀτεχνέεσθε	ἀτεχνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀτεχνέειν				ἀτεχνέεσθαι
participle	m	ἀτεχνέων				ἀτεχνεόμενος
	f	ἀτεχνέουσᾰ				ἀτεχνεομένη
	n	ἀτεχνέον				ἀτεχνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀτεχνῶ, ἀτεχνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀτεχνῶ	ἀτεχνεῖς	ἀτεχνεῖ	ἀτεχνεῖτον	ἀτεχνεῖτον	ἀτεχνοῦμεν	ἀτεχνεῖτε	ἀτεχνοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀτεχνῶ	ἀτεχνῇς	ἀτεχνῇ	ἀτεχνῆτον	ἀτεχνῆτον	ἀτεχνῶμεν	ἀτεχνῆτε	ἀτεχνῶσῐ(ν)
	optative	ἀτεχνοίην, ἀτεχνοῖμῐ	ἀτεχνοίης, ἀτεχνοῖς	ἀτεχνοίη, ἀτεχνοῖ	ἀτεχνοῖτον, ἀτεχνοίητον	ἀτεχνοίτην, ἀτεχνοιήτην	ἀτεχνοῖμεν, ἀτεχνοίημεν	ἀτεχνοῖτε, ἀτεχνοίητε	ἀτεχνοῖεν, ἀτεχνοίησᾰν
	imperative		ἀτέχνει	ἀτεχνείτω	ἀτεχνεῖτον	ἀτεχνείτων		ἀτεχνεῖτε	ἀτεχνούντων
middle/ passive	indicative	ἀτεχνοῦμαι	ἀτεχνεῖ, ἀτεχνῇ	ἀτεχνεῖται	ἀτεχνεῖσθον	ἀτεχνεῖσθον	ἀτεχνούμεθᾰ	ἀτεχνεῖσθε	ἀτεχνοῦνται
	subjunctive	ἀτεχνῶμαι	ἀτεχνῇ	ἀτεχνῆται	ἀτεχνῆσθον	ἀτεχνῆσθον	ἀτεχνώμεθᾰ	ἀτεχνῆσθε	ἀτεχνῶνται
	optative	ἀτεχνοίμην	ἀτεχνοῖο	ἀτεχνοῖτο	ἀτεχνοῖσθον	ἀτεχνοίσθην	ἀτεχνοίμεθᾰ	ἀτεχνοῖσθε	ἀτεχνοῖντο
	imperative		ἀτεχνοῦ	ἀτεχνείσθω	ἀτεχνεῖσθον	ἀτεχνείσθων		ἀτεχνεῖσθε	ἀτεχνείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀτεχνεῖν				ἀτεχνεῖσθαι
participle	m	ἀτεχνῶν				ἀτεχνούμενος
	f	ἀτεχνοῦσᾰ				ἀτεχνουμένη
	n	ἀτεχνοῦν				ἀτεχνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• τεχνάζω (tekhnázō)
• τεχνάομαι (tekhnáomai)
• τεχνικός (tekhnikós)
• τεχνίτης (tekhnítēs)
• τεχνογρᾰ́φος (tekhnogrắphos)
• τεχνολογίᾱ (tekhnologíā)
• τεχνολόγος (tekhnológos)

References

• “ἀτεχνέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀτεχνέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀτεχνέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• ἀτεχνέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn