โคมเขียว

Thai

FWOTD – 6 February 2016

Etymology

Compound of โคม (koom, “lantern”) +‎ เขียว (kǐao, “green”), literally “green lantern”; originated from the practice of the brothels in Siam which were required by a law, enacted by King Chulalongkorn in 1908, to display lanterns outside their buildings as a sign.

Pronunciation

Orthographic		โคมเขียว o g m e kʰ ī y w
Phonemic		โคม-เขียว o g m – e kʰ ī y w
Romanization	Paiboon	koom-kǐao
	Royal Institute	khom-khiao
(standard) IPA(key)		/kʰoːm˧.kʰia̯w˩˩˦/(R)

Adjective

โคมเขียว • (koom-kǐao)

1. (slang and historical) of or pertaining to prostitution.
   • 2009 February 17, MGR Online, “ย้อนตำนานซ่องไทย ธุรกิจสีเทาในเงามืด”, in mgronline.com‎^[2]:

     สำนักโคมเขียวที่มีชื่อเสียงในยุคนั้นคือสำนักยี่สุ่นเหลือง เป็นซ่องมีระดับ เป็นตึกใหญ่...อยู่ลึกเข้าไปจากถนนเจริญกรุงตรงข้ามกับตรอกเต๊า

     sǎm-nák koom-kǐao tîi mii-chʉ̂ʉ-sǐiang nai yúk nán kʉʉ sǎm-nák yîi-sùn lʉ̌ʉang · bpen sɔ̂ng mii-rá-dàp · bpen dtʉ̀k yài ... yùu lʉ́k kâo bpai jàak tà-nǒn jà-rəən-grung dtrong-kâam gàp dtrɔ̀ɔk dtáo

     A green-lantern house that was well-known at that time was the House of Yellow Taif Roses. It was a classy brothel, being a large building...located deep into [an alley] from Charoen Krung Road, opposite Trok Tao.

   • 2013 November 15, นฤนารท พระปัญญา, “ย้อนอดีตย่านโคมเขียวญี่ปุ่น”, in marumura.com‎^[3]:

     ย่านโคมเขียวญี่ปุ่นจึงถูกตั้งขึ้นเพื่อให้บริการทหารต่างชาติโดยเฉพาะ

     yâan koom-kǐao yîi-bpùn jʉng tùuk dtâng kʉ̂n pʉ̂ʉa hâi bɔɔ-rí-gaan tá-hǎan dtàang-châat dooi-chà-pɔ́

     Thus, green-lantern districts [in] Japan were set up specifically for providing service to foreign soldiers.

   • 2022 August 6, ป้อมยาม, จุดประกาย, “เรื่องไม่ลับ ตรอกเต๊า เยาวราช หญิงงามเมือง กับการสร้างวัด”, in bangkokbiznews.com‎^[4]:

     ตรอกเต๊า เยาวราช ซอย 8 เคยเป็นแหล่งโคมเขียว

     dtrɔ̀ɔk dtáo · yao-wá-râat · sɔɔi · bpɛ̀ɛt · kəəi bpen lɛ̀ng koom-kǐao

     Trok Tao, [or] Yaowarat Soi 8, used to be a green-lantern zone.

   • 2022 October 13, เทพชู ทับทอง, “ดูหลักฐานนครโสเภณีในไทย ความเสี่ยงของหนุ่มซื้อบริการยุคสุโขทัย ถึงหญิงโคมเขียว”, in silpa-mag.com‎^[5]:

     ในรัชกาลที่ 5 และรัชกาลที่ 6 หญิงโสเภณี...เรียกว่าหญิงโคมเขียว...ซ่องเรียกว่า...โรงหญิงโคมเขียว

     nai rát-chá-gaan tîi · hâa · lɛ́ rát-chá-gaan tîi · hòk · yǐng sǒo-pee-nii ... rîiak wâa yǐng koom-kǐao ... sɔ̂ng rîiak wâa ... roong yǐng koom-kǐao

     In the fifth reign and the sixth reign, female prostitutes...were called green-lantern women... [and] brothels were called...houses of green-lantern women.