เวี่ย

Thai

Alternative forms

เวี่ยว (wîao)

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เวี่ย e w ī ˋ y
Romanization	Paiboon	wîia
	Royal Institute	wia
(standard) IPA^(key)		/wia̯˥˩/^(R)

Verb

เวี่ย • (wîia)

(archaic) to wear; to put on; to hang (on something).
- 1831, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาเดชาดิศร, “โคลงโลกนิติ”, in สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ (2000) ประชุมโคลงโลกนิติ (in Thai), Bangkok: องค์การค้าของคุรุสภา, →ISBN, page 66:
  ครรโลง โลกนิติ นี้ นมนาน มี แต่โบราณกาล เก่า พร้อง เป็น สุภสิต สาร สอนจิต กลดั่ง สร้อย สอดคล้อง เวี่ยไว้ใน กรรณ
  kan-loong lôok-gà-nít níi · nom-naan · mii dtɛ̀ɛ boo-raan-ná-gaan · gào prɔ́ɔng · bpen sùp-pá-sìt sǎan · sɔ̌ɔn-jìt · gon-dàng sɔ̂i sɔ̀ɔt-klɔ́ɔng · wîia wái nai gan
  This khanlong [called] Law of the World is ages old. [It] has existed since ancient times [and has been] transmitted orally [for so] long. [It] is a well spoken, didactic message, [which] is like threaded beads [that should be] hung on the ears.
- Circa 15th century, “โคลงยวนพ่าย”, in ราชบัณฑิตยสถาน (2001) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยอยุธยา โคลงยวนพ่าย, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, pages 85–86:
  เป็น สร้อย โสภิศ พ้น อุปรมา โสรม โสต สรวง ธิรางค์ เวี่ยไว้ จง คง คู่กัลปา ยืน โยค หาย แผ่นดิน ฟ้า ไหม้ อย่า หาย
  bpen sɔ̂i sǒo-pít pón · ùp-bprà-maa · sǒom sòot sǔuang tí-raang · wîia wái · jong kong kûu gan-lá-bpaa · yʉʉn yôok · hǎai pɛ̀n-din fáa mâi · yàa hǎai
  [This work] is a chain [of words so] beautiful beyond compare. [May the chain] adorn the ears of the gods [and] be hung [on the ears by] the wise. May [it] remain with the epoch throughout the epoch. [Though] the heaven is burnt down [or] the earth perishes, [this work] shall not perish.