เรือนเบี้ย
Jump to navigation
Jump to search
Thai
[edit]Etymology
[edit]Compound of เรือน (rʉʉan, “amount”) + เบี้ย (bîia, “money”), literally “money amount”.
Pronunciation
[edit]Orthographic | เรือนเบี้ย e r ụ̄ ɒ n e ɓ ī ˆ y | |
Phonemic | เรือน-เบี้ย e r ụ̄ ɒ n – e ɓ ī ˆ y | |
Romanization | Paiboon | rʉʉan-bîia |
Royal Institute | ruean-bia | |
(standard) IPA(key) | /rɯa̯n˧.bia̯˥˩/(R) |
Noun
[edit]เรือนเบี้ย • (rʉʉan-bîia)
- (historical) amount of money owed by a slave to his master.
- (historical) debtor who sells himself as a slave to his creditor to pay off his debts.
- (historical) the condition of being such a slave: debt slavery, debt bondage, etc.
- 1905, จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ, “ประกาศลดค่าตัวทาษในมณฑลบุรพา”, in ประกาศพระราชบัญญัติและพระราชกำหนดต่าง ๆ รัชกาลที่ ๕, volume 10, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์บำรุงนุกูลกิจ, page 165:
- 1874, จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ, “ประกาศลูกทาษ”, in กฎหมายไทย คือ พระราชบัญญัติและประกาศซึ่งตั้งขึ้นในรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวผู้ทรงพระคุณธรรมอันประเสริฐ, volume 1, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วิชากร, published 1893, page 203: