ทุรยศ

See also: ทรยศ and ทูรยศ

Thai

Alternative forms

• ทุระยศ (tú-rá-yót)
• ทูรยศ (tuu-rá-yót)

Etymology

Borrowed from Sanskrit दुर्यशस् (duryaśas, literally “ill fame”), from दुर् (dur, “ill”) + यश (yaśa, “fame”). By surface analysis, ทุร +‎ ยศ (yót). Doublet of ทรยศ (tɔɔ-rá-yót). Cognate with Old Khmer dūrayasa, Modern Khmer ទុយ៌ស (turəyŭəh).

Pronunciation

Orthographic		ทุรยศ d u r y ɕ
Phonemic		ทุ-ระ-ยด d u – r a – y ɗ
Romanization	Paiboon	tú-rá-yót
	Royal Institute	thu-ra-yot
(standard) IPA(key)		/tʰu˦˥.ra˦˥.jot̚˦˥/(R)

Noun

ทุรยศ • (tú-rá-yót)

1. (archaic) ill fame; ill repute; disgrace; notoriety; scandal
   • 1855, “แผ่นดินสมเด็จพระยอดฟ้า”, in พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา, กรุงเทพฯ: หอพระสมุดวชิรญาณ, published 1912, page 18:

     พระยามหาเสนา พระยาราชภักดี พูดกันว่า เมื่อแผ่นดินเปนทุรยศฉนี้...

     prá-yaa má-hǎa sěe-naa · prá-yaa râat-chá pák-dii · pûut gan wâa · mʉ̂ʉa pɛ̀n-din bpen tú-rá-yót chà-níi ...

     Phraya Mahasena [and] Phraya Ratchaphakdi talked to each other, saying “Now that the State has suffered such disgrace as this […]

   • 1855, “แผ่นดินขุนวรวงษาธิราช”, in พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา, กรุงเทพฯ: หอพระสมุดวชิรญาณ, published 1912, page 21:

     รำงับทุรยศยุคเข็ญ

     ram-ngáp tú-rá-yót yúk-kěn

     abate disgrace [and] disorder