அலை

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /ɐlɐɪ̯/

Etymology 1

Cognate with Kannada ಅಲೆ (ale), Malayalam അല (ala), Telugu అల (ala).

Noun

அலை • (alai)

1. billow, ripple, wave

   Synonym: நீர்த்திரை (nīrttirai)

2. sea

   Synonym: கடல் (kaṭal)

3. fullness

   Synonym: மிகுதி (mikuti)

Derived terms

• அலைப்பேசி (alaippēci)

 

Verb

அலை • (alai)

1. (intransitive) to wander (to and fro for an object)

   Synonym: திரி (tiri)

2. to oscillate, wave, shake

   Synonym: அசை (acai)

3. to wander in weariness, to be harassed

   Synonym: வருந்து (varuntu)

4. to stagger, totter

   Synonym: தள்ளாடு (taḷḷāṭu)

Conjugation

Conjugation of அலை (alai)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	அலைகிறேன் alaikiṟēṉ	அலைகிறாய் alaikiṟāy	அலைகிறான் alaikiṟāṉ	அலைகிறாள் alaikiṟāḷ	அலைகிறார் alaikiṟār	அலைகிறது alaikiṟatu
past	அலைந்தேன் alaintēṉ	அலைந்தாய் alaintāy	அலைந்தான் alaintāṉ	அலைந்தாள் alaintāḷ	அலைந்தார் alaintār	அலைந்தது alaintatu
future	அலைவேன் alaivēṉ	அலைவாய் alaivāy	அலைவான் alaivāṉ	அலைவாள் alaivāḷ	அலைவார் alaivār	அலையும் alaiyum
future negative	அலையமாட்டேன் alaiyamāṭṭēṉ	அலையமாட்டாய் alaiyamāṭṭāy	அலையமாட்டான் alaiyamāṭṭāṉ	அலையமாட்டாள் alaiyamāṭṭāḷ	அலையமாட்டார் alaiyamāṭṭār	அலையாது alaiyātu
negative	அலையவில்லை alaiyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	அலைகிறோம் alaikiṟōm	அலைகிறீர்கள் alaikiṟīrkaḷ	அலைகிறார்கள் alaikiṟārkaḷ		அலைகின்றன alaikiṉṟaṉa
past	அலைந்தோம் alaintōm	அலைந்தீர்கள் alaintīrkaḷ	அலைந்தார்கள் alaintārkaḷ		அலைந்தன alaintaṉa
future	அலைவோம் alaivōm	அலைவீர்கள் alaivīrkaḷ	அலைவார்கள் alaivārkaḷ		அலைவன alaivaṉa
future negative	அலையமாட்டோம் alaiyamāṭṭōm	அலையமாட்டீர்கள் alaiyamāṭṭīrkaḷ	அலையமாட்டார்கள் alaiyamāṭṭārkaḷ		அலையா alaiyā
negative	அலையவில்லை alaiyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	அலை alai			அலையுங்கள் alaiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	அலையாதே alaiyātē			அலையாதீர்கள் alaiyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of அலைந்துவிடு (alaintuviṭu)		past of அலைந்துவிட்டிரு (alaintuviṭṭiru)		future of அலைந்துவிடு (alaintuviṭu)
progressive	அலைந்துக்கொண்டிரு alaintukkoṇṭiru
effective	அலையப்படு alaiyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	அலைய alaiya			அலையாமல் இருக்க alaiyāmal irukka
potential	அலையலாம் alaiyalām			அலையாமல் இருக்கலாம் alaiyāmal irukkalām
cohortative	அலையட்டும் alaiyaṭṭum			அலையாமல் இருக்கட்டும் alaiyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	அலைவதால் alaivatāl			அலையாத்தால் alaiyāttāl
conditional	அலைந்தால் alaintāl			அலையாவிட்டால் alaiyāviṭṭāl
adverbial participle	அலைந்து alaintu			அலையாமல் alaiyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	அலைகிற alaikiṟa	அலைந்த alainta	அலையும் alaiyum	அலையாத alaiyāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	அலைகிறவன் alaikiṟavaṉ	அலைகிறவள் alaikiṟavaḷ	அலைகிறவர் alaikiṟavar	அலைகிறது alaikiṟatu	அலைகிறவர்கள் alaikiṟavarkaḷ	அலைகிறவை alaikiṟavai
past	அலைந்தவன் alaintavaṉ	அலைந்தவள் alaintavaḷ	அலைந்தவர் alaintavar	அலைந்தது alaintatu	அலைந்தவர்கள் alaintavarkaḷ	அலைந்தவை alaintavai
future	அலைபவன் alaipavaṉ	அலைபவள் alaipavaḷ	அலைபவர் alaipavar	அலைவது alaivatu	அலைபவர்கள் alaipavarkaḷ	அலைபவை alaipavai
negative	அலையாதவன் alaiyātavaṉ	அலையாதவள் alaiyātavaḷ	அலையாதவர் alaiyātavar	அலையாதது alaiyātatu	அலையாதவர்கள் alaiyātavarkaḷ	அலையாதவை alaiyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	அலைவது alaivatu		அலைதல் alaital		அலையல் alaiyal

Etymology 2

Causative of the verb above.

Verb

அலை • (alai)

1. (transitive) to move, shake
2. to cause to wander back and forth, drive hither and thither
3. to harass, vex, afflict, annoy
4. to beat, slap
5. to disorganize, reduce to poverty

Conjugation

Conjugation of அலை (alai)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	அலைக்கிறேன் alaikkiṟēṉ	அலைக்கிறாய் alaikkiṟāy	அலைக்கிறான் alaikkiṟāṉ	அலைக்கிறாள் alaikkiṟāḷ	அலைக்கிறார் alaikkiṟār	அலைக்கிறது alaikkiṟatu
past	அலைத்தேன் alaittēṉ	அலைத்தாய் alaittāy	அலைத்தான் alaittāṉ	அலைத்தாள் alaittāḷ	அலைத்தார் alaittār	அலைத்தது alaittatu
future	அலைப்பேன் alaippēṉ	அலைப்பாய் alaippāy	அலைப்பான் alaippāṉ	அலைப்பாள் alaippāḷ	அலைப்பார் alaippār	அலைக்கும் alaikkum
future negative	அலைக்கமாட்டேன் alaikkamāṭṭēṉ	அலைக்கமாட்டாய் alaikkamāṭṭāy	அலைக்கமாட்டான் alaikkamāṭṭāṉ	அலைக்கமாட்டாள் alaikkamāṭṭāḷ	அலைக்கமாட்டார் alaikkamāṭṭār	அலைக்காது alaikkātu
negative	அலைக்கவில்லை alaikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	அலைக்கிறோம் alaikkiṟōm	அலைக்கிறீர்கள் alaikkiṟīrkaḷ	அலைக்கிறார்கள் alaikkiṟārkaḷ		அலைக்கின்றன alaikkiṉṟaṉa
past	அலைத்தோம் alaittōm	அலைத்தீர்கள் alaittīrkaḷ	அலைத்தார்கள் alaittārkaḷ		அலைத்தன alaittaṉa
future	அலைப்போம் alaippōm	அலைப்பீர்கள் alaippīrkaḷ	அலைப்பார்கள் alaippārkaḷ		அலைப்பன alaippaṉa
future negative	அலைக்கமாட்டோம் alaikkamāṭṭōm	அலைக்கமாட்டீர்கள் alaikkamāṭṭīrkaḷ	அலைக்கமாட்டார்கள் alaikkamāṭṭārkaḷ		அலைக்கா alaikkā
negative	அலைக்கவில்லை alaikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	அலை alai			அலையுங்கள் alaiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	அலைக்காதே alaikkātē			அலைக்காதீர்கள் alaikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of அலைத்துவிடு (alaittuviṭu)		past of அலைத்துவிட்டிரு (alaittuviṭṭiru)		future of அலைத்துவிடு (alaittuviṭu)
progressive	அலைத்துக்கொண்டிரு alaittukkoṇṭiru
effective	அலைக்கப்படு alaikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	அலைக்க alaikka			அலைக்காமல் இருக்க alaikkāmal irukka
potential	அலைக்கலாம் alaikkalām			அலைக்காமல் இருக்கலாம் alaikkāmal irukkalām
cohortative	அலைக்கட்டும் alaikkaṭṭum			அலைக்காமல் இருக்கட்டும் alaikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	அலைப்பதால் alaippatāl			அலைக்காத்தால் alaikkāttāl
conditional	அலைத்தால் alaittāl			அலைக்காவிட்டால் alaikkāviṭṭāl
adverbial participle	அலைத்து alaittu			அலைக்காமல் alaikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	அலைக்கிற alaikkiṟa	அலைத்த alaitta	அலைக்கும் alaikkum	அலைக்காத alaikkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	அலைக்கிறவன் alaikkiṟavaṉ	அலைக்கிறவள் alaikkiṟavaḷ	அலைக்கிறவர் alaikkiṟavar	அலைக்கிறது alaikkiṟatu	அலைக்கிறவர்கள் alaikkiṟavarkaḷ	அலைக்கிறவை alaikkiṟavai
past	அலைத்தவன் alaittavaṉ	அலைத்தவள் alaittavaḷ	அலைத்தவர் alaittavar	அலைத்தது alaittatu	அலைத்தவர்கள் alaittavarkaḷ	அலைத்தவை alaittavai
future	அலைப்பவன் alaippavaṉ	அலைப்பவள் alaippavaḷ	அலைப்பவர் alaippavar	அலைப்பது alaippatu	அலைப்பவர்கள் alaippavarkaḷ	அலைப்பவை alaippavai
negative	அலைக்காதவன் alaikkātavaṉ	அலைக்காதவள் alaikkātavaḷ	அலைக்காதவர் alaikkātavar	அலைக்காதது alaikkātatu	அலைக்காதவர்கள் alaikkātavarkaḷ	அலைக்காதவை alaikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	அலைப்பது alaippatu		அலைத்தல் alaittal		அலைக்கல் alaikkal

References

• University of Madras (1924–1936) “அலை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press