திரி

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /t̪ɪɾɪ/, [t̪ɪɾi]

Etymology 1

Cognate with Malayalam തിരി (tiri), Kannada ತಿರಿ (tiri) and Telugu తిరి (tiri).

Noun

திரி • (tiri) (plural திரிகள்)

1. wick (of a candle or lamp)

Declension

i-stem declension of திரி (tiri)
	Singular	Plural
Nominative	திரி tiri	திரிகள் tirikaḷ
Vocative	திரியே tiriyē	திரிகளே tirikaḷē
Accusative	திரியை tiriyai	திரிகளை tirikaḷai
Dative	திரிக்கு tirikku	திரிகளுக்கு tirikaḷukku
Genitive	திரியுடைய tiriyuṭaiya	திரிகளுடைய tirikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	திரி tiri	திரிகள் tirikaḷ
Vocative	திரியே tiriyē	திரிகளே tirikaḷē
Accusative	திரியை tiriyai	திரிகளை tirikaḷai
Dative	திரிக்கு tirikku	திரிகளுக்கு tirikaḷukku
Benefactive	திரிக்காக tirikkāka	திரிகளுக்காக tirikaḷukkāka
Genitive 1	திரியுடைய tiriyuṭaiya	திரிகளுடைய tirikaḷuṭaiya
Genitive 2	திரியின் tiriyiṉ	திரிகளின் tirikaḷiṉ
Locative 1	திரியில் tiriyil	திரிகளில் tirikaḷil
Locative 2	திரியிடம் tiriyiṭam	திரிகளிடம் tirikaḷiṭam
Sociative 1	திரியோடு tiriyōṭu	திரிகளோடு tirikaḷōṭu
Sociative 2	திரியுடன் tiriyuṭaṉ	திரிகளுடன் tirikaḷuṭaṉ
Instrumental	திரியால் tiriyāl	திரிகளால் tirikaḷāl
Ablative	திரியிலிருந்து tiriyiliruntu	திரிகளிலிருந்து tirikaḷiliruntu

Verb

திரி • (tiri)

1. (transitive) to twist or turn (cotton to make burning wick)

Conjugation

Conjugation of திரி (tiri)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	திரிக்கிறேன் tirikkiṟēṉ	திரிக்கிறாய் tirikkiṟāy	திரிக்கிறான் tirikkiṟāṉ	திரிக்கிறாள் tirikkiṟāḷ	திரிக்கிறார் tirikkiṟār	திரிக்கிறது tirikkiṟatu
past	திரித்தேன் tirittēṉ	திரித்தாய் tirittāy	திரித்தான் tirittāṉ	திரித்தாள் tirittāḷ	திரித்தார் tirittār	திரித்தது tirittatu
future	திரிப்பேன் tirippēṉ	திரிப்பாய் tirippāy	திரிப்பான் tirippāṉ	திரிப்பாள் tirippāḷ	திரிப்பார் tirippār	திரிக்கும் tirikkum
future negative	திரிக்கமாட்டேன் tirikkamāṭṭēṉ	திரிக்கமாட்டாய் tirikkamāṭṭāy	திரிக்கமாட்டான் tirikkamāṭṭāṉ	திரிக்கமாட்டாள் tirikkamāṭṭāḷ	திரிக்கமாட்டார் tirikkamāṭṭār	திரிக்காது tirikkātu
negative	திரிக்கவில்லை tirikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	திரிக்கிறோம் tirikkiṟōm	திரிக்கிறீர்கள் tirikkiṟīrkaḷ	திரிக்கிறார்கள் tirikkiṟārkaḷ		திரிக்கின்றன tirikkiṉṟaṉa
past	திரித்தோம் tirittōm	திரித்தீர்கள் tirittīrkaḷ	திரித்தார்கள் tirittārkaḷ		திரித்தன tirittaṉa
future	திரிப்போம் tirippōm	திரிப்பீர்கள் tirippīrkaḷ	திரிப்பார்கள் tirippārkaḷ		திரிப்பன tirippaṉa
future negative	திரிக்கமாட்டோம் tirikkamāṭṭōm	திரிக்கமாட்டீர்கள் tirikkamāṭṭīrkaḷ	திரிக்கமாட்டார்கள் tirikkamāṭṭārkaḷ		திரிக்கா tirikkā
negative	திரிக்கவில்லை tirikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	திரி tiri			திரியுங்கள் tiriyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	திரிக்காதே tirikkātē			திரிக்காதீர்கள் tirikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of திரித்துவிடு (tirittuviṭu)		past of திரித்துவிட்டிரு (tirittuviṭṭiru)		future of திரித்துவிடு (tirittuviṭu)
progressive	திரித்துக்கொண்டிரு tirittukkoṇṭiru
effective	திரிக்கப்படு tirikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	திரிக்க tirikka			திரிக்காமல் இருக்க tirikkāmal irukka
potential	திரிக்கலாம் tirikkalām			திரிக்காமல் இருக்கலாம் tirikkāmal irukkalām
cohortative	திரிக்கட்டும் tirikkaṭṭum			திரிக்காமல் இருக்கட்டும் tirikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	திரிப்பதால் tirippatāl			திரிக்காத்தால் tirikkāttāl
conditional	திரித்தால் tirittāl			திரிக்காவிட்டால் tirikkāviṭṭāl
adverbial participle	திரித்து tirittu			திரிக்காமல் tirikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	திரிக்கிற tirikkiṟa	திரித்த tiritta	திரிக்கும் tirikkum	திரிக்காத tirikkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	திரிக்கிறவன் tirikkiṟavaṉ	திரிக்கிறவள் tirikkiṟavaḷ	திரிக்கிறவர் tirikkiṟavar	திரிக்கிறது tirikkiṟatu	திரிக்கிறவர்கள் tirikkiṟavarkaḷ	திரிக்கிறவை tirikkiṟavai
past	திரித்தவன் tirittavaṉ	திரித்தவள் tirittavaḷ	திரித்தவர் tirittavar	திரித்தது tirittatu	திரித்தவர்கள் tirittavarkaḷ	திரித்தவை tirittavai
future	திரிப்பவன் tirippavaṉ	திரிப்பவள் tirippavaḷ	திரிப்பவர் tirippavar	திரிப்பது tirippatu	திரிப்பவர்கள் tirippavarkaḷ	திரிப்பவை tirippavai
negative	திரிக்காதவன் tirikkātavaṉ	திரிக்காதவள் tirikkātavaḷ	திரிக்காதவர் tirikkātavar	திரிக்காதது tirikkātatu	திரிக்காதவர்கள் tirikkātavarkaḷ	திரிக்காதவை tirikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	திரிப்பது tirippatu		திரித்தல் tirittal		திரிக்கல் tirikkal

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

திரி • (tiri) (intransitive)

1. to wander, roam
2. (of milk) to curdle
3. (grammar, of letters) to change, transform, morph (sandhi)

Conjugation

Conjugation of திரி (tiri)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	திரிகிறேன் tirikiṟēṉ	திரிகிறாய் tirikiṟāy	திரிகிறான் tirikiṟāṉ	திரிகிறாள் tirikiṟāḷ	திரிகிறார் tirikiṟār	திரிகிறது tirikiṟatu
past	திரிந்தேன் tirintēṉ	திரிந்தாய் tirintāy	திரிந்தான் tirintāṉ	திரிந்தாள் tirintāḷ	திரிந்தார் tirintār	திரிந்தது tirintatu
future	திரிவேன் tirivēṉ	திரிவாய் tirivāy	திரிவான் tirivāṉ	திரிவாள் tirivāḷ	திரிவார் tirivār	திரியும் tiriyum
future negative	திரியமாட்டேன் tiriyamāṭṭēṉ	திரியமாட்டாய் tiriyamāṭṭāy	திரியமாட்டான் tiriyamāṭṭāṉ	திரியமாட்டாள் tiriyamāṭṭāḷ	திரியமாட்டார் tiriyamāṭṭār	திரியாது tiriyātu
negative	திரியவில்லை tiriyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	திரிகிறோம் tirikiṟōm	திரிகிறீர்கள் tirikiṟīrkaḷ	திரிகிறார்கள் tirikiṟārkaḷ		திரிகின்றன tirikiṉṟaṉa
past	திரிந்தோம் tirintōm	திரிந்தீர்கள் tirintīrkaḷ	திரிந்தார்கள் tirintārkaḷ		திரிந்தன tirintaṉa
future	திரிவோம் tirivōm	திரிவீர்கள் tirivīrkaḷ	திரிவார்கள் tirivārkaḷ		திரிவன tirivaṉa
future negative	திரியமாட்டோம் tiriyamāṭṭōm	திரியமாட்டீர்கள் tiriyamāṭṭīrkaḷ	திரியமாட்டார்கள் tiriyamāṭṭārkaḷ		திரியா tiriyā
negative	திரியவில்லை tiriyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	திரி tiri			திரியுங்கள் tiriyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	திரியாதே tiriyātē			திரியாதீர்கள் tiriyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of திரிந்துவிடு (tirintuviṭu)		past of திரிந்துவிட்டிரு (tirintuviṭṭiru)		future of திரிந்துவிடு (tirintuviṭu)
progressive	திரிந்துக்கொண்டிரு tirintukkoṇṭiru
effective	திரியப்படு tiriyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	திரிய tiriya			திரியாமல் இருக்க tiriyāmal irukka
potential	திரியலாம் tiriyalām			திரியாமல் இருக்கலாம் tiriyāmal irukkalām
cohortative	திரியட்டும் tiriyaṭṭum			திரியாமல் இருக்கட்டும் tiriyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	திரிவதால் tirivatāl			திரியாத்தால் tiriyāttāl
conditional	திரிந்தால் tirintāl			திரியாவிட்டால் tiriyāviṭṭāl
adverbial participle	திரிந்து tirintu			திரியாமல் tiriyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	திரிகிற tirikiṟa	திரிந்த tirinta	திரியும் tiriyum	திரியாத tiriyāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	திரிகிறவன் tirikiṟavaṉ	திரிகிறவள் tirikiṟavaḷ	திரிகிறவர் tirikiṟavar	திரிகிறது tirikiṟatu	திரிகிறவர்கள் tirikiṟavarkaḷ	திரிகிறவை tirikiṟavai
past	திரிந்தவன் tirintavaṉ	திரிந்தவள் tirintavaḷ	திரிந்தவர் tirintavar	திரிந்தது tirintatu	திரிந்தவர்கள் tirintavarkaḷ	திரிந்தவை tirintavai
future	திரிபவன் tiripavaṉ	திரிபவள் tiripavaḷ	திரிபவர் tiripavar	திரிவது tirivatu	திரிபவர்கள் tiripavarkaḷ	திரிபவை tiripavai
negative	திரியாதவன் tiriyātavaṉ	திரியாதவள் tiriyātavaḷ	திரியாதவர் tiriyātavar	திரியாதது tiriyātatu	திரியாதவர்கள் tiriyātavarkaḷ	திரியாதவை tiriyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	திரிவது tirivatu		திரிதல் tirital		திரியல் tiriyal

Etymology 3

Borrowed from Sanskrit त्रि (tri).

Adjective

திரி • (tiri)

1. triple, threefold

   Synonyms: மூ (mū), மு (mu)

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “திரி”, in Digital Dictionaries of South Asia