Jump to content

भृत

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From the root भृ (bhṛ) +‎ -त (-ta). Compare भरित (bharita).

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

भृत (bhṛtá) past passive participle (root भृ)

  1. past passive participle of भृ (bhṛ); borne, carried
  2. gained, acquired

Adjective

[edit]

भृत (bhṛtá) stem (root भृ)

  1. (at the end of a compound) filled, full of
  2. hired, paid (as a servant)
    क्षीरभृतkṣīrabhṛtareceiving wages in the form of kheer

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of भृत (bhṛtá)
Singular Dual Plural
Nominative भृतः
bhṛtáḥ
भृतौ / भृता¹
bhṛtaú / bhṛtā́¹
भृताः / भृतासः¹
bhṛtā́ḥ / bhṛtā́saḥ¹
Vocative भृत
bhṛ́ta
भृतौ / भृता¹
bhṛ́tau / bhṛ́tā¹
भृताः / भृतासः¹
bhṛ́tāḥ / bhṛ́tāsaḥ¹
Accusative भृतम्
bhṛtám
भृतौ / भृता¹
bhṛtaú / bhṛtā́¹
भृतान्
bhṛtā́n
Instrumental भृतेन
bhṛténa
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतैः / भृतेभिः¹
bhṛtaíḥ / bhṛtébhiḥ¹
Dative भृताय
bhṛtā́ya
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतेभ्यः
bhṛtébhyaḥ
Ablative भृतात्
bhṛtā́t
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतेभ्यः
bhṛtébhyaḥ
Genitive भृतस्य
bhṛtásya
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतानाम्
bhṛtā́nām
Locative भृते
bhṛté
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतेषु
bhṛtéṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of भृता (bhṛtā́)
Singular Dual Plural
Nominative भृता
bhṛtā́
भृते
bhṛté
भृताः
bhṛtā́ḥ
Vocative भृते
bhṛ́te
भृते
bhṛ́te
भृताः
bhṛ́tāḥ
Accusative भृताम्
bhṛtā́m
भृते
bhṛté
भृताः
bhṛtā́ḥ
Instrumental भृतया / भृता¹
bhṛtáyā / bhṛtā́¹
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृताभिः
bhṛtā́bhiḥ
Dative भृतायै
bhṛtā́yai
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृताभ्यः
bhṛtā́bhyaḥ
Ablative भृतायाः / भृतायै²
bhṛtā́yāḥ / bhṛtā́yai²
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृताभ्यः
bhṛtā́bhyaḥ
Genitive भृतायाः / भृतायै²
bhṛtā́yāḥ / bhṛtā́yai²
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतानाम्
bhṛtā́nām
Locative भृतायाम्
bhṛtā́yām
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतासु
bhṛtā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of भृत (bhṛtá)
Singular Dual Plural
Nominative भृतम्
bhṛtám
भृते
bhṛté
भृतानि / भृता¹
bhṛtā́ni / bhṛtā́¹
Vocative भृत
bhṛ́ta
भृते
bhṛ́te
भृतानि / भृता¹
bhṛ́tāni / bhṛ́tā¹
Accusative भृतम्
bhṛtám
भृते
bhṛté
भृतानि / भृता¹
bhṛtā́ni / bhṛtā́¹
Instrumental भृतेन
bhṛténa
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतैः / भृतेभिः¹
bhṛtaíḥ / bhṛtébhiḥ¹
Dative भृताय
bhṛtā́ya
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतेभ्यः
bhṛtébhyaḥ
Ablative भृतात्
bhṛtā́t
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतेभ्यः
bhṛtébhyaḥ
Genitive भृतस्य
bhṛtásya
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतानाम्
bhṛtā́nām
Locative भृते
bhṛté
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतेषु
bhṛtéṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

[edit]

भृत (bhṛtá) stemm

  1. a hireling, hired servant or labourer, mercenary

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of भृत (bhṛtá)
Singular Dual Plural
Nominative भृतः
bhṛtáḥ
भृतौ / भृता¹
bhṛtaú / bhṛtā́¹
भृताः / भृतासः¹
bhṛtā́ḥ / bhṛtā́saḥ¹
Vocative भृत
bhṛ́ta
भृतौ / भृता¹
bhṛ́tau / bhṛ́tā¹
भृताः / भृतासः¹
bhṛ́tāḥ / bhṛ́tāsaḥ¹
Accusative भृतम्
bhṛtám
भृतौ / भृता¹
bhṛtaú / bhṛtā́¹
भृतान्
bhṛtā́n
Instrumental भृतेन
bhṛténa
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतैः / भृतेभिः¹
bhṛtaíḥ / bhṛtébhiḥ¹
Dative भृताय
bhṛtā́ya
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतेभ्यः
bhṛtébhyaḥ
Ablative भृतात्
bhṛtā́t
भृताभ्याम्
bhṛtā́bhyām
भृतेभ्यः
bhṛtébhyaḥ
Genitive भृतस्य
bhṛtásya
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतानाम्
bhṛtā́nām
Locative भृते
bhṛté
भृतयोः
bhṛtáyoḥ
भृतेषु
bhṛtéṣu
Notes
  • ¹Vedic

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Sanskrit: भट (bhaṭa)
  • Pali: bhata (supported, fed), bhataka (hired servant), bhaṭa (hireling, servant, soldier)
  • Ashokan Prakrit: 𑀪𑀢 (bhata), 𑀪𑀢𑀓 (bhataka), 𑀪𑀝 (bhaṭa), 𑀪𑀝𑀓 (bhaṭaka)
  • Prakrit: 𑀪𑀼𑀅𑀕 (bhuaga, worshipper in a temple)

References

[edit]