Jump to content

कपाल

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit कपाल (kapā́la).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /kə.pɑːl/, [kɐ.päːl]

Noun

[edit]

कपाल (kapālf (Urdu spelling کپال)

  1. (anatomy) skull
    Synonym: खोपड़ी (khopṛī)

Declension

[edit]

Nepali

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कपाल (kapāl)

  1. hair
  2. head

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-Aryan *kapā́las, from Proto-Indo-Iranian *kapā́las, from Proto-Indo-European *káp-ōl, *kap- (head, bowl), possibly from *kap- (to seize).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कपाल (kapā́la) stemm or n

  1. skull, cranium
  2. bowl

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of कपाल
singular dual plural
nominative कपालः (kapā́laḥ) कपालौ (kapā́lau)
कपाला¹ (kapā́lā¹)
कपालाः (kapā́lāḥ)
कपालासः¹ (kapā́lāsaḥ¹)
vocative कपाल (kápāla) कपालौ (kápālau)
कपाला¹ (kápālā¹)
कपालाः (kápālāḥ)
कपालासः¹ (kápālāsaḥ¹)
accusative कपालम् (kapā́lam) कपालौ (kapā́lau)
कपाला¹ (kapā́lā¹)
कपालान् (kapā́lān)
instrumental कपालेन (kapā́lena) कपालाभ्याम् (kapā́lābhyām) कपालैः (kapā́laiḥ)
कपालेभिः¹ (kapā́lebhiḥ¹)
dative कपालाय (kapā́lāya) कपालाभ्याम् (kapā́lābhyām) कपालेभ्यः (kapā́lebhyaḥ)
ablative कपालात् (kapā́lāt) कपालाभ्याम् (kapā́lābhyām) कपालेभ्यः (kapā́lebhyaḥ)
genitive कपालस्य (kapā́lasya) कपालयोः (kapā́layoḥ) कपालानाम् (kapā́lānām)
locative कपाले (kapā́le) कपालयोः (kapā́layoḥ) कपालेषु (kapā́leṣu)
  • ¹Vedic

Borrowed terms

[edit]

Descendants

[edit]