كرامة

Arabic

Root
ك ر م (k r m)
8 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.raː.ma/

Noun

كَرَامَة • (karāma) f

1. verbal noun of كَرُمَ (karuma) (form I)
2. dignity
3. (Islam) miracle, wonder (that happens to a pious person)

Declension

Declension of noun كَرَامَة (karāma)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	كَرَامَة karāma	الْكَرَامَة al-karāma	كَرَامَة karāmat
Nominative	كَرَامَةٌ karāmatun	الْكَرَامَةُ al-karāmatu	كَرَامَةُ karāmatu
Accusative	كَرَامَةً karāmatan	الْكَرَامَةَ al-karāmata	كَرَامَةَ karāmata
Genitive	كَرَامَةٍ karāmatin	الْكَرَامَةِ al-karāmati	كَرَامَةِ karāmati

Descendants

• → Armenian: քյարամաթ (kʻyaramatʻ)
• → Kazakh: керемет (keremet)
• → Malay: keramat
  • → Indonesian: keramat
• → Ottoman Turkish: كرامت (keramet)
  • Turkish: keramet
• → Persian: كرامت
  • → Bengali: কেরামত (keramot)
• → Spanish: encaramar
• → Somali: karaama
• → Swahili: karama
• → Turkmen: keramat
• → Uyghur: كارامەت (karamet)
• → Uzbek: karomat