شيار

See also: شبار, سبار, سيار, سنار, شنار, and شناز

Arabic

Etymology 1

Root
ش و ر (š w r)
12 terms

Adjective

شِيَار • (šiyār) pl

1. inflection of شَيِّر (šayyir):
   1. masculine plural
   2. feminine plural

Noun

شِيَار • (šiyār) m

1. form, exterior
2. beauty; adornment

Declension

Declension of noun شِيَار (šiyār)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شِيَار šiyār	الشِّيَار aš-šiyār	شِيَار šiyār
Nominative	شِيَارٌ šiyārun	الشِّيَارُ aš-šiyāru	شِيَارُ šiyāru
Accusative	شِيَارًا šiyāran	الشِّيَارَ aš-šiyāra	شِيَارَ šiyāra
Genitive	شِيَارٍ šiyārin	الشِّيَارِ aš-šiyāri	شِيَارِ šiyāri

Etymology 2

Unknown, possibly a euphemism from the “beauty” word above avoiding the name of a god and planet after which the day was named.

Proper noun

شِيَار • (šiyār) m

1. (obsolete) Saturday

Declension

Declension of noun شِيَار (šiyār)

Singular	basic singular diptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	—	شِيَار šiyār	—
Nominative	—	شِيَارُ šiyāru	—
Accusative	—	شِيَارَ šiyāra	—
Genitive	—	شِيَارَ šiyāra	—

Coordinate terms

• days of the week (pre-Islamic): أَيَّامُ ٱلْأُسْبُوعِ فِي مَا قَبْلَ ٱلْإِسْلَام (ʔayyāmu l-ʔusbūʕi fī mā qabla l-ʔislām) (appendix): أَوْل (ʔawl)~أَوَّل (ʔawwal) · أَهْوَن (ʔahwan)~أَوْهَد (ʔawhad)~أَهْوَد (ʔahwad) · جُبَار (jubār) · دُبَار (dubār) · مُؤْنِس (muʔnis) · عَرُوبَة (ʕarūba) · شِيَار (šiyār) ^[edit]

References

• Fischer, August (1896) “Die altarabischen Namen der sieben Wochentage”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft‎^[1] (in German), volume 50, pages 220–226
• Hommel, Fritz (1893) Süd-Arabische Chrestomathie. Minäo-sabäische Grammatik. – Bibliographie. – Minäische Inschriften nebst Glossar‎^[2] (in German), München: G. Franz’sche Hofbuchhandlung, page 57
• Rotter, Gernot (1993) “Der dies veneris im vorislamischen Mekka, eine neue Deutung des Namens „Europa“ und eine Erklärung für kobar = Venus”, in Der Islam‎^[3] (in German), volume 70, number 1, →DOI, page 116