սանձահարել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian սանձահարել (sanjaharel).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

սանձահարել (sanjaharel)

  1. to bridle
  2. (figuratively) to bridle, to control, to restrain
  3. (figuratively) to cause to yield, surrender, succumb
  4. (figuratively) to restrict, to limit, to curb
  5. (figuratively, dated) Synonym of կաշկանդել (kaškandel)

Declension

[edit]

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative սանձահարել (sanjaharel)
dative սանձահարելու (sanjaharelu)
ablative սանձահարելուց (sanjaharelucʻ)
instrumental սանձահարելով (sanjaharelov)
locative սանձահարելում (sanjaharelum)
definite forms
nominative սանձահարելը/սանձահարելն (sanjaharelə/sanjahareln)
dative սանձահարելուն (sanjaharelun)
1st person possessive forms (my)
nominative սանձահարելս (sanjaharels)
dative սանձահարելուս (sanjaharelus)
ablative սանձահարելուցս (sanjaharelucʻs)
instrumental սանձահարելովս (sanjaharelovs)
locative սանձահարելումս (sanjaharelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative սանձահարելդ (sanjahareld)
dative սանձահարելուդ (sanjaharelud)
ablative սանձահարելուցդ (sanjaharelucʻd)
instrumental սանձահարելովդ (sanjaharelovd)
locative սանձահարելումդ (sanjaharelumd)

References

[edit]
  • սանձահարել”, in Žamanakakicʻ hayocʻ lezvi bacʻatrakan baṙaran (in Armenian), Yerevan: Academy Press, 1969–1980

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

սանձահարել (sanjaharel)

  1. infinitive of սանձահարեմ (sanjaharem)

Declension

[edit]