հրամայեմ

Old Armenian

Etymology

An Iranian borrowing; compare Middle Persian [Book Pahlavi needed] (plmwtn', plmʾd- /⁠framūdan, framāy-⁠/, “to order, command”), Persian فرمودن (farmudan).

Verb

հրամայեմ • (hramayem)

1. (transitive) to order, command

Conjugation

active

infinitive		հրամայել (hramayel)		participle	հրամայեցեալ, հրամայեալ (hramayecʻeal, hramayeal)
causative		—		aorist stem	հրամայեց- (hramayecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	հրամայեմ (hramayem)	հրամայես (hramayes)	հրամայէ (hramayē)	հրամայեմք (hramayemkʻ)	հրամայէք (hramayēkʻ)	հրամայեն (hramayen)
	imperfect	հրամայէի, հրամայեի* (hramayēi, hramayei*)	հրամայէիր, հրամայեիր* (hramayēir, hramayeir*)	հրամայէր (hramayēr)	հրամայէաք, հրամայեաք* (hramayēakʻ, hramayeakʻ*)	հրամայէիք, հրամայեիք* (hramayēikʻ, hramayeikʻ*)	հրամայէին, հրամայեին* (hramayēin, hramayein*)
	aorist	հրամայեցի (hramayecʻi)	հրամայեցեր (hramayecʻer)	հրամայեաց (hramayeacʻ)	հրամայեցաք (hramayecʻakʻ)	հրամայեցէք, հրամայեցիք (hramayecʻēkʻ, hramayecʻikʻ)	հրամայեցին (hramayecʻin)
subjunctive
	present	հրամայիցեմ (hramayicʻem)	հրամայիցես (hramayicʻes)	հրամայիցէ (hramayicʻē)	հրամայիցեմք (hramayicʻemkʻ)	հրամայիցէք (hramayicʻēkʻ)	հրամայիցեն (hramayicʻen)
	aorist	հրամայեցից (hramayecʻicʻ)	հրամայեսցես (hramayescʻes)	հրամայեսցէ (hramayescʻē)	հրամայեսցուք (hramayescʻukʻ)	հրամայեսջիք (hramayesǰikʻ)	հրամայեսցեն (hramayescʻen)
imperatives
	imperative	—	հրամայեա՛ (hramayeá)	—	—	հրամայեցէ՛ք (hramayecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	հրամայեսջի՛ր (hramayesǰír)	—	—	հրամայեսջի՛ք (hramayesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ հրամայեր (mí hramayer)	—	—	մի՛ հրամայէք (mí hramayēkʻ)	—

• rare
  

mediopassive

infinitive		հրամայել, հրամայիլ* (hramayel, hramayil*)		participle	հրամայեցեալ, հրամայեալ (hramayecʻeal, hramayeal)
causative		—		aorist stem	հրամայեց- (hramayecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	հրամայիմ (hramayim)	հրամայիս (hramayis)	հրամայի (hramayi)	հրամայիմք (hramayimkʻ)	հրամայիք (hramayikʻ)	հրամային (hramayin)
	imperfect	հրամայէի (hramayēi)	հրամայէիր (hramayēir)	հրամայէր, հրամայիւր (hramayēr, hramayiwr)	հրամայէաք (hramayēakʻ)	հրամայէիք (hramayēikʻ)	հրամայէին (hramayēin)
	aorist	հրամայեցայ (hramayecʻay)	հրամայեցար (hramayecʻar)	հրամայեցաւ (hramayecʻaw)	հրամայեցաք (hramayecʻakʻ)	հրամայեցայք (hramayecʻaykʻ)	հրամայեցան (hramayecʻan)
subjunctive
	present	հրամայիցիմ (hramayicʻim)	հրամայիցիս (hramayicʻis)	հրամայիցի (hramayicʻi)	հրամայիցիմք (hramayicʻimkʻ)	հրամայիցիք (hramayicʻikʻ)	հրամայիցին (hramayicʻin)
	aorist	հրամայեցայց (hramayecʻaycʻ)	հրամայեսցիս (hramayescʻis)	հրամայեսցի (hramayescʻi)	հրամայեսցուք (hramayescʻukʻ)	հրամայեսջիք (hramayesǰikʻ)	հրամայեսցին (hramayescʻin)
imperatives
	imperative	—	հրամայեա՛ց (hramayeácʻ)	—	—	հրամայեցարո՛ւք (hramayecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	հրամայեսջի՛ր (hramayesǰír)	—	—	հրամայեսջի՛ք (hramayesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ հրամայիր (mí hramayir)	—	—	մի՛ հրամայիք (mí hramayikʻ)	—

• post-classical
  

Derived terms

• անհրամայելի (anhramayeli)
• հրամայած (hramayac)
• հրամայական (hramayakan)
• հրամայողական (hramayołakan)

Related terms

• հրաման (hraman), հրամանատար (hramanatar)
• հրապարակ (hraparak)

Descendants

• Middle Armenian: հրամայել (hramayel), հրամել (hramel), համել (hamel)
  • Armenian: հրամայել (hramayel), հրամել (hramel), հրամմել (hrammel)

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հրամայեմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հրամայեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 182
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “հրամայեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy