Jump to content

հայեցուած

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

հայեց- (hayecʻ-) +‎ -ուած (-uac)

Noun

[edit]

հայեցուած (hayecʻuac)

  1. glance, look, peep
    անյողդողդ հայեցուածanyołdołd hayecʻuacfirm, steady, look
    ի խոնարհ ունել զհայեցուածսi xonarh unel zhayecʻuacsto cast down the eyes
    ակն տալ/դնել հայեցուածովք աչացakn tal/dnel hayecʻuacovkʻ ačʻacʻto cast an amorous eye upon, to ogle; to dote upon
  2. sight, view
  3. aspect, appearance, presence
  4. spectacle, prospect

Declension

[edit]
o-type
singular plural
nominative հայեցուած (hayecʻuac) հայեցուածք (hayecʻuackʻ)
genitive հայեցուածոյ (hayecʻuacoy) հայեցուածոց (hayecʻuacocʻ)
dative հայեցուածոյ (hayecʻuacoy) հայեցուածոց (hayecʻuacocʻ)
accusative հայեցուած (hayecʻuac) հայեցուածս (hayecʻuacs)
ablative հայեցուածոյ (hayecʻuacoy) հայեցուածոց (hayecʻuacocʻ)
instrumental հայեցուածով (hayecʻuacov) հայեցուածովք (hayecʻuacovkʻ)
locative հայեցուած (hayecʻuac) հայեցուածս (hayecʻuacs)

Descendants

[edit]
  • Armenian: հայեցված (hayecʻvac), հայեցվածք (hayecʻvackʻ)

References

[edit]