կռանալ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian կռանամ (kṙanam). The same կռ- (kṙ-) is underlying կռել (kṙel).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

կռանալ (kṙanal)

  1. to stoop, bend down, bend over, bow

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative կռանալ (kṙanal)
dative կռանալու (kṙanalu)
ablative կռանալուց (kṙanalucʻ)
instrumental կռանալով (kṙanalov)
locative կռանալում (kṙanalum)
definite forms
nominative կռանալը/կռանալն (kṙanalə/kṙanaln)
dative կռանալուն (kṙanalun)
1st person possessive forms (my)
nominative կռանալս (kṙanals)
dative կռանալուս (kṙanalus)
ablative կռանալուցս (kṙanalucʻs)
instrumental կռանալովս (kṙanalovs)
locative կռանալումս (kṙanalums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կռանալդ (kṙanald)
dative կռանալուդ (kṙanalud)
ablative կռանալուցդ (kṙanalucʻd)
instrumental կռանալովդ (kṙanalovd)
locative կռանալումդ (kṙanalumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

կռանալ (kṙanal)

  1. infinitive of կռանամ (kṙanam)

Declension

[edit]