Jump to content

կռանամ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From կեռ (keṙ, crooked, curved) +‎ -ան- (-an-).[1] Less likely, from կուռն (kuṙn).[2]

Verb

[edit]

կռանամ (kṙanam)  (aorist indicative կռացայ)

  1. to bend over
  2. to curve

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive կռանալ (kṙanal) participle կռացեալ (kṙacʻeal)
causative aorist stem կռաց- (kṙacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present կռանամ (kṙanam) կռանաս (kṙanas) կռանայ (kṙanay) կռանամք (kṙanamkʻ) կռանայք (kṙanaykʻ) կռանան (kṙanan)
imperfect կռանայի (kṙanayi) կռանայիր (kṙanayir) կռանայր (kṙanayr) կռանայաք (kṙanayakʻ) կռանայիք (kṙanayikʻ) կռանային (kṙanayin)
aorist կռացայ (kṙacʻay) կռացար (kṙacʻar) կռացաւ (kṙacʻaw) կռացաք (kṙacʻakʻ) կռացայք (kṙacʻaykʻ) կռացան (kṙacʻan)
subjunctive
present կռանայցիմ (kṙanaycʻim) կռանայցիս (kṙanaycʻis) կռանայցի (kṙanaycʻi) կռանայցիմք (kṙanaycʻimkʻ) կռանայցիք (kṙanaycʻikʻ) կռանայցին (kṙanaycʻin)
aorist կռացայց (kṙacʻaycʻ) կռասցիս (kṙascʻis) կռասցի (kṙascʻi) կռասցուք (kṙascʻukʻ) կռասջիք (kṙasǰikʻ) կռասցին (kṙascʻin)
imperatives
imperative կռացի՛ր (kṙacʻír) կռացարո՛ւք (kṙacʻarúkʻ)
cohortative կռասջի՛ր (kṙasǰír) կռասջի՛ք (kṙasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ կռանար (mí kṙanar) մի՛ կռանայք (mí kṙanaykʻ)

Descendants

[edit]
  • Armenian: կռանալ (kṙanal)

References

[edit]
  1. ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “կեռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  2. ^ Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կուռն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy