արքայութիւն
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]արքայ (arkʻay, “king”) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun
[edit]արքայութիւն • (arkʻayutʻiwn)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | արքայութիւն (arkʻayutʻiwn) | արքայութիւնք (arkʻayutʻiwnkʻ) |
| genitive | արքայութեան (arkʻayutʻean) | արքայութեանց (arkʻayutʻeancʻ) |
| dative | արքայութեան (arkʻayutʻean) | արքայութեանց (arkʻayutʻeancʻ) |
| accusative | արքայութիւն (arkʻayutʻiwn) | արքայութիւնս (arkʻayutʻiwns) |
| ablative | արքայութենէ (arkʻayutʻenē) | արքայութեանց (arkʻayutʻeancʻ) |
| instrumental | արքայութեամբ (arkʻayutʻeamb) | արքայութեամբք (arkʻayutʻeambkʻ) |
| locative | արքայութեան (arkʻayutʻean) | արքայութիւնս (arkʻayutʻiwns) |
Descendants
[edit]- → Armenian: արքայություն (arkʻayutʻyun)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “արքայութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy