найманець

Ukrainian

Etymology

найма́ти (najmáty, “to hire”) +‎ -ець (-ecʹ). Compare Russian наёмник (najómnik), Belarusian наёмнік (najómnik), Polish najemnik.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈnai̯mɐnet͡sʲ]

Noun

на́йманець • (nájmanecʹ) m pers (genitive на́йманця, nominative plural на́йманці, genitive plural на́йманців, feminine на́йманка)

1. (military) mercenary, soldier of fortune (hired fighter)
2. hireling, hired hand (hired labourer)

   Synonym: на́ймит (nájmyt)

3. (derogatory) mercenary, hireling (one whose allegiance is motivated by private gain rather than genuine conviction)

Declension

Declension of на́йманець (pers soft masc-form accent-a reduc)

	singular	plural
nominative	на́йманець nájmanecʹ	на́йманці nájmanci
genitive	на́йманця nájmancja	на́йманців nájmanciv
dative	на́йманцеві, на́йманцю nájmancevi, nájmancju	на́йманцям nájmancjam
accusative	на́йманця nájmancja	на́йманців nájmanciv
instrumental	на́йманцем nájmancem	на́йманцями nájmancjamy
locative	на́йманцеві, на́йманцю, на́йманці nájmancevi, nájmancju, nájmanci	на́йманцях nájmancjax
vocative	на́йманцю nájmancju	на́йманці nájmanci

Further reading

• Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “найманець”, in Словник української мови: в 11 т. (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
• “найманець”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)
• “найманець”, in Kyiv Dictionary (in English)
• “найманець”, in Словник.ua [Slovnyk.ua] (in Ukrainian)