елкен
Jump to navigation
Jump to search
Kumyk
[edit]Etymology
[edit]From ел (yel, “wind”). Cognates include Turkish yelken.
Noun
[edit]елкен • (yelken)
Declension
[edit]Declension of елкен (yelken)
Singular | Plural | |
---|---|---|
nominative | елкен (yelken) | елкенлер (yelkenler) |
accusative | елкенни (yelkenni) | елкенлени (yelkenleni) |
dative | елкенге (yelkeñe) | елкенлеге (yelkenlege) |
locative | елкенде (yelkende) | елкенлерде (yelkenlerde) |
ablative | елкенден (yelkenden) | елкенлерден (yelkenlerden) |
genitive | елкенни (yelkenni) | елкенлени (yelkenleni) |
Possessive forms of елкен (yelken)
1sg | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | елкеним (yelkenim) | елкенлерим (yelkenlerim) |
accusative | елкенимни (yelkenimni) | елкенлеримни (yelkenlerimni) |
dative | елкенимге (yelkenimge) | елкенлериме (yelkenlerime) |
locative | елкенимде (yelkenimde) | елкенлеримде (yelkenlerimde) |
ablative | елкенимден (yelkenimden) | елкенлеримден (yelkenlerimden) |
genitive | елкенимни (yelkenimni) | елкенлеримни (yelkenlerimni) |
1pl | Singular | Plural |
nominative | елкенибиз (yelkenibiz) | елкенлерибиз (yelkenleribiz) |
accusative | елкенибизни (yelkenibizni) | елкенлерибизни (yelkenleribizni) |
dative | елкенибизге (yelkenibizge) | елкенлерибизге (yelkenleribizge) |
locative | елкенибизде (yelkenibizde) | елкенлерибизде (yelkenleribizde) |
ablative | елкенибизден (yelkenibizden) | елкенлерибизден (yelkenleribizden) |
genitive | елкенибизни (yelkenibizni) | елкенлерибизни (yelkenleribizni) |
2sg | Singular | Plural |
nominative | елкенинг (yelkeniñ) | елкенлеринг (yelkenleriñ) |
accusative | елкенингни (yelkeniñni) | елкенлерингни (yelkenleriñni) |
dative | елкенинге (yelkeniñe) | елкенлеринге (yelkenleriñe) |
locative | елкенингде (yelkeniñde) | елкенлерингде (yelkenleriñde) |
ablative | елкенингден (yelkeniñden) | елкенлерингден (yelkenleriñden) |
genitive | елкенингни (yelkeniñni) | елкенлерингни (yelkenleriñni) |
2pl | Singular | Plural |
nominative | елкенигиз (yelkenigiz) | елкенлеригиз (yelkenlerigiz) |
accusative | елкенигизни (yelkenigizni) | елкенлеригизни (yelkenlerigizni) |
dative | елкенигизге (yelkenigizge) | елкенлеригизге (yelkenlerigizge) |
locative | елкенигизде (yelkenigizde) | елкенлеригизде (yelkenlerigizde) |
ablative | елкенигизден (yelkenigizden) | елкенлерибизден (yelkenleribizden) |
genitive | елкенигизни (yelkenigizni) | елкенлеригизни (yelkenlerigizni) |
3 | Singular | Plural |
nominative | елкени (yelkeni) | елкенлери (yelkenleri) |
accusative | елкенин (yelkenin) | елкенлерин (yelkenlerin) |
dative | елкенине (yelkenine) | елкенлерине (yelkenlerine) |
locative | елкенинде (yelkeninde) | елкенлеринде (yelkenlerinde) |
ablative | елкенинден (yelkeninden) | елкенлеринден (yelkenlerinden) |
genitive | елкенини (yelkenini) | елкенлерини (yelkenlerini) |
Further reading
[edit]- Бамматов Б.Г., editor (2013), “елкен”, in Кумыкско-русский словарь, Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН
Nogai
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Proto-Turkic *yelken, from Proto-Turkic *yẹl (“wind”).
Noun
[edit]елкен • (yelken)
- sail (a piece of fabric attached to a boat)