елкән

See also: елкен and өлкән

Bashkir

Елкән.

Etymology

From *yelkän (“sail”), from Proto-Turkic *yel (“wind”).

Cognate with Tatar җилкән (cilkän), Kazakh желкен (jelken), Kumyk елкен (yelken), Uzbek yelkan, Uyghur يەلكەن (yelken), Turkmen ýelken, Turkish yelken (“sail”).

Pronunciation

• IPA^(key): [jɪ̞lˈkæn]
• Hyphenation: ел‧кән

Noun

елкән • (yelkən)

1. sail

Declension

Declension of елкән (yelkən)

	singular	plural
absolute	елкән (yelkən)	елкәндәр (yelkəndər)
definite genitive	елкәндең (yelkəndeñ)	елкәндәрҙең (yelkəndərźeñ)
dative	елкәнгә (yelkəngə)	елкәндәргә (yelkəndərgə)
definite accusative	елкәнде (yelkənde)	елкәндәрҙе (yelkəndərźe)
locative	елкәндә (yelkəndə)	елкәндәрҙә (yelkəndərźə)
ablative	елкәндән (yelkəndən)	елкәндәрҙән (yelkəndərźən)