ψυχωμένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from the passive perfect participle of Koine Greek ψυχῶ (psukhô, “to inspirit”).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ψυχωμένος • (psychoménos) m (feminine ψυχωμένη, neuter ψυχωμένο)
- spirited, plucky, spunky (courageous)
- Synonym: αντρειωμένος (antreioménos)
- Antonym: λιγόψυχος (ligópsychos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ψυχωμένος (psychoménos) | ψυχωμένη (psychoméni) | ψυχωμένο (psychoméno) | ψυχωμένοι (psychoménoi) | ψυχωμένες (psychoménes) | ψυχωμένα (psychoména) | |
| genitive | ψυχωμένου (psychoménou) | ψυχωμένης (psychoménis) | ψυχωμένου (psychoménou) | ψυχωμένων (psychoménon) | ψυχωμένων (psychoménon) | ψυχωμένων (psychoménon) | |
| accusative | ψυχωμένο (psychoméno) | ψυχωμένη (psychoméni) | ψυχωμένο (psychoméno) | ψυχωμένους (psychoménous) | ψυχωμένες (psychoménes) | ψυχωμένα (psychoména) | |
| vocative | ψυχωμένε (psychoméne) | ψυχωμένη (psychoméni) | ψυχωμένο (psychoméno) | ψυχωμένοι (psychoménoi) | ψυχωμένες (psychoménes) | ψυχωμένα (psychoména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ψυχωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ψυχωμένος, etc.)
References
[edit]- ^ ψυχωμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language