χωρισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of χωρίζομαι (chorízomai), passive voice of χωρίζω (“separate”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xo.ɾiˈzme.nos/
• Hyphenation: χω‧ρι‧σμέ‧νος

Participle

χωρισμένος • (chorisménos) m (feminine χωρισμένη, neuter χωρισμένο)

1. divided, separated
2. divorced

Declension

Declension of χωρισμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	χωρισμένος (chorisménos)	χωρισμένη (chorisméni)	χωρισμένο (chorisméno)		χωρισμένοι (chorisménoi)	χωρισμένες (chorisménes)	χωρισμένα (chorisména)
genitive	χωρισμένου (chorisménou)	χωρισμένης (chorisménis)	χωρισμένου (chorisménou)		χωρισμένων (chorisménon)	χωρισμένων (chorisménon)	χωρισμένων (chorisménon)
accusative	χωρισμένο (chorisméno)	χωρισμένη (chorisméni)	χωρισμένο (chorisméno)		χωρισμένους (chorisménous)	χωρισμένες (chorisménes)	χωρισμένα (chorisména)
vocative	χωρισμένε (chorisméne)	χωρισμένη (chorisméni)	χωρισμένο (chorisméno)		χωρισμένοι (chorisménoi)	χωρισμένες (chorisménes)	χωρισμένα (chorisména)