Jump to content

χτυπημένος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect participle of χτυπιέμαι (chtypiémai), passive voice of χτυπάω, χτυπώ (beat, strike).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /xti.piˈme.nos/
  • Hyphenation: χτυ‧πη‧μέ‧νος

Participle

[edit]

χτυπημένος (chtypiménosm (feminine χτυπημένη, neuter χτυπημένο)

  1. beaten, struck
  2. wounded

Declension

[edit]
Declension of χτυπημένος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative χτυπημένος (chtypiménos) χτυπημένη (chtypiméni) χτυπημένο (chtypiméno) χτυπημένοι (chtypiménoi) χτυπημένες (chtypiménes) χτυπημένα (chtypiména)
genitive χτυπημένου (chtypiménou) χτυπημένης (chtypiménis) χτυπημένου (chtypiménou) χτυπημένων (chtypiménon) χτυπημένων (chtypiménon) χτυπημένων (chtypiménon)
accusative χτυπημένο (chtypiméno) χτυπημένη (chtypiméni) χτυπημένο (chtypiméno) χτυπημένους (chtypiménous) χτυπημένες (chtypiménes) χτυπημένα (chtypiména)
vocative χτυπημένε (chtypiméne) χτυπημένη (chtypiméni) χτυπημένο (chtypiméno) χτυπημένοι (chtypiménoi) χτυπημένες (chtypiménes) χτυπημένα (chtypiména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χτυπημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χτυπημένος, etc.)

Derived terms

[edit]
[edit]