χρονολογία

Greek

Etymology

The word, from medieval times, 8th-9th century. Morphologically from χρονο- (chrono-, “chrono-”) +‎ -λογία (-logía, “-logy”) "speaking of time". Contemporary senses through French chronologie.

Pronunciation

• IPA^(key): /xronoloˈʝia/
• Hyphenation: χρο‧νο‧λο‧γία

Noun

χρονολογία • (chronología) f (plural χρονολογίες)

1. system of dating, chronology of a certain event

   Η αφετηρία της ρωμαϊκής χρονολογίας είναι το έτος κτίσεως της Ρώμης, το 753 π.Κ.Ε.

   I afetiría tis romaïkís chronologías eínai to étos ktíseos tis Rómis, to 753 p.K.E.

   The starting point of the Roman dating system is the foundation of Rome in 753 B.C.E.

   Synonym: χρονολόγηση (chronológisi)

2. determining or recording the year in which an event happened

   Ποια είναι η χρονολογία της γεννήσεώς σας;

   Poia eínai i chronología tis genníseós sas?

   What is the year of your birth?

   1. determining or recording the precise date (year, month, day) of an event

      A more precise term: ημερομηνία (imerominía, “precise day, month (and year)”)

3. chronology, the science of dating events

Declension

Declension of χρονολογία

	singular	plural
nominative	χρονολογία (chronología)	χρονολογίες (chronologíes)
genitive	χρονολογίας (chronologías)	χρονολογιών (chronologión)
accusative	χρονολογία (chronología)	χρονολογίες (chronologíes)
vocative	χρονολογία (chronología)	χρονολογίες (chronologíes)

Related terms

• αχρονολόγητος (achronológitos, “not dated, of unknown date”)
• μεταχρονολόγηση f (metachronológisi, “postdating”)
• μεταχρονολογώ (metachronologó, “postdate”)
• προχρονολόγηση f (prochronológisi, “antedating”)
• προχρονολογώ (prochronologó, “backdate, antedate, predate”)
• χρονολόγηση f (chronológisi, “chronologizing”)
• χρονολογικός (chronologikós, “chronological”)
• χρονολόγιο n (chronológio, “table of dates of events, log”) (also for astronomy)
• χρονολογώ (chronologó, “I date, chronologize”)
• and → see at χρόνος