χλιαίνω

Ancient Greek

Etymology

From earlier χλίω (khlíō), from Proto-Hellenic *kʰlíō.

The entry by Beekes in his Etymological Dictionary of Greek reads (in paraphrase):

"The pair formed by this verb and χλιαρός (khliarós, “tepid, lukewarm”), like μιαίνω (miaínō)/μιαρός (miarós) and πιαίνω (piaínō)/πιαρός (piarós), belong together both formally and semantically, due to their physiological meaning "soft, lukewarm". Some Celtic and Germanic words with the meaning "to shine" are compared: Old Irish glé (“clear, evident”), Middle Welsh gloew (“liquid, clear”), Old Norse gljá (“to shine, gleam”), Proto-Germanic *glaimiz (“brightness, splendour”), Lithuanian žlejà (“darkness, twilight”). All these words point to Proto-Indo-European *ǵʰley- (“to shine”). However, the connection between "shine, gleam" and "warm" is difficult, so the reconstruction remains uncertain."

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰliː.ǎi̯.nɔː/ → /xliˈɛ.no/ → /xliˈe.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰliː.ǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰliˈɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xliˈɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xliˈe.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xliˈe.no/

Verb

χλῑαίνω • (khlīaínō)

1. (active voice) to warm, warm up
2. (passive voice) to grow warm, warm oneself

Inflection

   Present: χλῑαίνω, χλῑαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χλῑαίνω	χλῑαίνεις	χλῑαίνει	χλῑαίνετον	χλῑαίνετον	χλῑαίνομεν	χλῑαίνετε	χλῑαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	χλῑαίνω	χλῑαίνῃς	χλῑαίνῃ	χλῑαίνητον	χλῑαίνητον	χλῑαίνωμεν	χλῑαίνητε	χλῑαίνωσῐ(ν)
	optative	χλῑαίνοιμῐ	χλῑαίνοις	χλῑαίνοι	χλῑαίνοιτον	χλῑαινοίτην	χλῑαίνοιμεν	χλῑαίνοιτε	χλῑαίνοιεν
	imperative		χλῑ́αινε	χλῑαινέτω	χλῑαίνετον	χλῑαινέτων		χλῑαίνετε	χλῑαινόντων
middle/ passive	indicative	χλῑαίνομαι	χλῑαίνῃ, χλῑαίνει	χλῑαίνεται	χλῑαίνεσθον	χλῑαίνεσθον	χλῑαινόμεθᾰ	χλῑαίνεσθε	χλῑαίνονται
	subjunctive	χλῑαίνωμαι	χλῑαίνῃ	χλῑαίνηται	χλῑαίνησθον	χλῑαίνησθον	χλῑαινώμεθᾰ	χλῑαίνησθε	χλῑαίνωνται
	optative	χλῑαινοίμην	χλῑαίνοιο	χλῑαίνοιτο	χλῑαίνοισθον	χλῑαινοίσθην	χλῑαινοίμεθᾰ	χλῑαίνοισθε	χλῑαίνοιντο
	imperative		χλῑαίνου	χλῑαινέσθω	χλῑαίνεσθον	χλῑαινέσθων		χλῑαίνεσθε	χλῑαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χλῑαίνειν				χλῑαίνεσθαι
participle	m	χλῑαίνων				χλῑαινόμενος
	f	χλῑαίνουσᾰ				χλῑαινομένη
	n	χλῑαῖνον				χλῑαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: εχλῑ́αινον, εχλῑαινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εχλῑ́αινον	εχλῑ́αινες	εχλῑ́αινε(ν)	εχλῑαίνετον	εχλῑαινέτην	εχλῑαίνομεν	εχλῑαίνετε	εχλῑ́αινον
middle/ passive	indicative	εχλῑαινόμην	εχλῑαίνου	εχλῑαίνετο	εχλῑαίνεσθον	εχλῑαινέσθην	εχλῑαινόμεθᾰ	εχλῑαίνεσθε	εχλῑαίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χλῑανέω, χλῑανέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χλῑανέω	χλῑανέεις	χλῑανέει	χλῑανέετον	χλῑανέετον	χλῑανέομεν	χλῑανέετε	χλῑανέουσῐ(ν)
	optative	χλῑανέοιμῐ	χλῑανέοις	χλῑανέοι	χλῑανέοιτον	χλῑανεοίτην	χλῑανέοιμεν	χλῑανέοιτε	χλῑανέοιεν
middle	indicative	χλῑανέομαι	χλῑανέῃ, χλῑανέει	χλῑανέεται	χλῑανέεσθον	χλῑανέεσθον	χλῑανεόμεθᾰ	χλῑανέεσθε	χλῑανέονται
	optative	χλῑανεοίμην	χλῑανέοιο	χλῑανέοιτο	χλῑανέοισθον	χλῑανεοίσθην	χλῑανεοίμεθᾰ	χλῑανέοισθε	χλῑανέοιντο
		active			middle
infinitive		χλῑανέειν			χλῑανέεσθαι
participle	m	χλῑανέων			χλῑανεόμενος
	f	χλῑανέουσᾰ			χλῑανεομένη
	n	χλῑανέον			χλῑανεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χλῑανῶ, χλῑανοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χλῑανῶ	χλῑανεῖς	χλῑανεῖ	χλῑανεῖτον	χλῑανεῖτον	χλῑανοῦμεν	χλῑανεῖτε	χλῑανοῦσῐ(ν)
	optative	χλῑανοίην, χλῑανοῖμῐ	χλῑανοίης, χλῑανοῖς	χλῑανοίη, χλῑανοῖ	χλῑανοῖτον, χλῑανοίητον	χλῑανοίτην, χλῑανοιήτην	χλῑανοῖμεν, χλῑανοίημεν	χλῑανοῖτε, χλῑανοίητε	χλῑανοῖεν, χλῑανοίησᾰν
middle	indicative	χλῑανοῦμαι	χλῑανῇ	χλῑανεῖται	χλῑανεῖσθον	χλῑανεῖσθον	χλῑανούμεθᾰ	χλῑανεῖσθε	χλῑανοῦνται
	optative	χλῑανοίμην	χλῑανοῖο	χλῑανοῖτο	χλῑανοῖσθον	χλῑανοίσθην	χλῑανοίμεθᾰ	χλῑανοῖσθε	χλῑανοῖντο
		active			middle
infinitive		χλῑανεῖν			χλῑανεῖσθαι
participle	m	χλῑανῶν			χλῑανούμενος
	f	χλῑανοῦσᾰ			χλῑανουμένη
	n	χλῑανοῦν			χλῑανούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐχλῑ́ανᾰ, ἐχλῑανᾰ́μην, ἐχλῑάνθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχλῑ́ανᾰ	ἐχλῑ́ανᾰς	ἐχλῑ́ανε(ν)	ἐχλῑάνᾰτον	ἐχλῑανᾰ́την	ἐχλῑάνᾰμεν	ἐχλῑάνᾰτε	ἐχλῑ́ανᾰν
	subjunctive	χλῑάνω	χλῑάνῃς	χλῑάνῃ	χλῑάνητον	χλῑάνητον	χλῑάνωμεν	χλῑάνητε	χλῑάνωσῐ(ν)
	optative	χλῑάναιμῐ	χλῑάνειᾰς, χλῑάναις	χλῑάνειε(ν), χλῑάναι	χλῑάναιτον	χλῑαναίτην	χλῑάναιμεν	χλῑάναιτε	χλῑάνειᾰν, χλῑάναιεν
	imperative		χλῑ́ανον	χλῑανᾰ́τω	χλῑάνᾰτον	χλῑανᾰ́των		χλῑάνᾰτε	χλῑανᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχλῑανᾰ́μην	ἐχλῑάνω	ἐχλῑάνᾰτο	ἐχλῑάνᾰσθον	ἐχλῑανᾰ́σθην	ἐχλῑανᾰ́μεθᾰ	ἐχλῑάνᾰσθε	ἐχλῑάνᾰντο
	subjunctive	χλῑάνωμαι	χλῑάνῃ	χλῑάνηται	χλῑάνησθον	χλῑάνησθον	χλῑανώμεθᾰ	χλῑάνησθε	χλῑάνωνται
	optative	χλῑαναίμην	χλῑάναιο	χλῑάναιτο	χλῑάναισθον	χλῑαναίσθην	χλῑαναίμεθᾰ	χλῑάναισθε	χλῑάναιντο
	imperative		χλῑ́αναι	χλῑανᾰ́σθω	χλῑάνᾰσθον	χλῑανᾰ́σθων		χλῑάνᾰσθε	χλῑανᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχλῑάνθην	ἐχλῑάνθης	ἐχλῑάνθη	ἐχλῑάνθητον	ἐχλῑανθήτην	ἐχλῑάνθημεν	ἐχλῑάνθητε	ἐχλῑάνθησᾰν
	subjunctive	χλῑανθῶ	χλῑανθῇς	χλῑανθῇ	χλῑανθῆτον	χλῑανθῆτον	χλῑανθῶμεν	χλῑανθῆτε	χλῑανθῶσῐ(ν)
	optative	χλῑανθείην	χλῑανθείης	χλῑανθείη	χλῑανθεῖτον, χλῑανθείητον	χλῑανθείτην, χλῑανθειήτην	χλῑανθεῖμεν, χλῑανθείημεν	χλῑανθεῖτε, χλῑανθείητε	χλῑανθεῖεν, χλῑανθείησᾰν
	imperative		χλῑάνθητῐ	χλῑανθήτω	χλῑάνθητον	χλῑανθήτων		χλῑάνθητε	χλῑανθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χλῑᾶναι			χλῑάνᾰσθαι		χλῑανθῆναι
participle	m	χλῑάνᾱς			χλῑανᾰ́μενος		χλῑανθείς
	f	χλῑάνᾱσᾰ			χλῑανᾰμένη		χλῑανθεῖσᾰ
	n	χλῑᾶνᾰν			χλῑανᾰ́μενον		χλῑανθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνᾰχλῑαίνω (anakhlīaínō)
• ἐπῐχλῑαίνω (epikhlīaínō)
• ὑποχλῑαίνω (hupokhlīaínō)
• χλῐᾰρός (khliarós)
• χλῐ́ᾰσμᾰ (khlíasma)

 

Further reading

• “χλιαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χλιαίνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χλιαίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) “χλιαίνω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1637