χαλκογόνο

Greek

Etymology

From chalco- (χαλκο- (chalko-)) + -gen instead of expected -gon, neuter of -γόνος (-gónos), as in French chalcogène, English chalcogen, etc. From Ancient Greek χαλκός m (khalkós, “copper”) + γόνος m (gónos). Morphologically, substantivised neuter of adjective χαλκογόνος (chalkogónos).

Pronunciation

• IPA^(key): /xal.koˈɣo.no/
• Hyphenation: χαλ‧κο‧γό‧νο

Noun

χαλκογόνο • (chalkogóno) n (plural χαλκογόνα)

1. (chemistry) chalcogen, a member of the oxygen group of elements

Declension

	singular	plural
nominative	χαλκογόνο (chalkogóno)	χαλκογόνα (chalkogóna)
genitive	χαλκογόνου (chalkogónou)	χαλκογόνων (chalkogónon)
accusative	χαλκογόνο (chalkogóno)	χαλκογόνα (chalkogóna)
vocative	χαλκογόνο (chalkogóno)	χαλκογόνα (chalkogóna)

Coordinate terms

• see: οξυγόνο (oxygóno), θείο (theío), σελήνιο (selínio), τελούριο (teloúrio), πολώνιο (polónio), and λιβερμόριο (livermório)
• Periodic table with the Greek names for chemical elements

Further reading

• "χαλκογόνα" (plural) - χαλκογόνο - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.