φιλόμουσος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek φιλόμουσος (philómousos).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]φιλόμουσος • (filómousos) m (feminine φιλόμουση, neuter φιλόμουσο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φιλόμουσος (filómousos) | φιλόμουση (filómousi) | φιλόμουσο (filómouso) | φιλόμουσοι (filómousoi) | φιλόμουσες (filómouses) | φιλόμουσα (filómousa) | |
| genitive | φιλόμουσου (filómousou) | φιλόμουσης (filómousis) | φιλόμουσου (filómousou) | φιλόμουσων (filómouson) | φιλόμουσων (filómouson) | φιλόμουσων (filómouson) | |
| accusative | φιλόμουσο (filómouso) | φιλόμουση (filómousi) | φιλόμουσο (filómouso) | φιλόμουσους (filómousous) | φιλόμουσες (filómouses) | φιλόμουσα (filómousa) | |
| vocative | φιλόμουσε (filómouse) | φιλόμουση (filómousi) | φιλόμουσο (filómouso) | φιλόμουσοι (filómousoi) | φιλόμουσες (filómouses) | φιλόμουσα (filómousa) | |
References
[edit]- ^ φιλόμουσος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language