φειδωλός

Ancient Greek

Etymology

φειδός (pheidós) + the same suffix found in ἁμαρτωλός (hamartōlós, “sinful”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰeː.dɔː.lós/ → /ɸi.ðoˈlos/ → /fi.ðoˈlos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰeː.dɔː.lós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.doˈlos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.ðoˈlos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.ðoˈlos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.ðoˈlos/

Adjective

φειδωλός • (pheidōlós) m (feminine φειδωλή, neuter φειδωλόν); first/second declension

1. sparing, thrifty

Inflection

First and second declension of φειδωλός; φειδωλή; φειδωλόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φειδωλός pheidōlós	φειδωλή pheidōlḗ	φειδωλόν pheidōlón		φειδωλώ pheidōlṓ	φειδωλᾱ́ pheidōlā́	φειδωλώ pheidōlṓ		φειδωλοί pheidōloí	φειδωλαί pheidōlaí	φειδωλᾰ́ pheidōlá
Genitive		φειδωλοῦ pheidōloû	φειδωλῆς pheidōlês	φειδωλοῦ pheidōloû		φειδωλοῖν pheidōloîn	φειδωλαῖν pheidōlaîn	φειδωλοῖν pheidōloîn		φειδωλῶν pheidōlôn	φειδωλῶν pheidōlôn	φειδωλῶν pheidōlôn
Dative		φειδωλῷ pheidōlôi	φειδωλῇ pheidōlêi	φειδωλῷ pheidōlôi		φειδωλοῖν pheidōloîn	φειδωλαῖν pheidōlaîn	φειδωλοῖν pheidōloîn		φειδωλοῖς pheidōloîs	φειδωλαῖς pheidōlaîs	φειδωλοῖς pheidōloîs
Accusative		φειδωλόν pheidōlón	φειδωλήν pheidōlḗn	φειδωλόν pheidōlón		φειδωλώ pheidōlṓ	φειδωλᾱ́ pheidōlā́	φειδωλώ pheidōlṓ		φειδωλούς pheidōloús	φειδωλᾱ́ς pheidōlā́s	φειδωλᾰ́ pheidōlá
Vocative		φειδωλέ pheidōlé	φειδωλή pheidōlḗ	φειδωλόν pheidōlón		φειδωλώ pheidōlṓ	φειδωλᾱ́ pheidōlā́	φειδωλώ pheidōlṓ		φειδωλοί pheidōloí	φειδωλαί pheidōlaí	φειδωλᾰ́ pheidōlá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φειδωλῶς pheidōlôs				φειδωλότερος pheidōlóteros				φειδωλότᾰτος pheidōlótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Greek: φειδωλός (feidolós) (learned)
• Translingual: Pheidole

Further reading

• “φειδωλός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φειδωλός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• φειδωλός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • ascetic idem, page 43.
  • austere idem, page 53.
  • close idem, page 138.
  • economical idem, page 261.
  • frugal idem, page 347.
  • mean idem, page 519.
  • miserly idem, page 534.
  • near idem, page 553.
  • niggardly idem, page 558.
  • parsimonious idem, page 593.
  • penurious idem, page 603.
  • saving idem, page 735.
  • skin-flint idem, page 781.
  • sordid idem, page 794.
  • sparing idem, page 798.
  • stingy idem, page 818.
  • thrifty idem, page 870.
• Beekes, Robert S. P. (2010) “φειδωλός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
• “φειδωλός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek φειδωλός (pheidōlós).

Pronunciation

• IPA^(key): /fi.ðoˈlos/
• Hyphenation: φει‧δω‧λός

Adjective

φειδωλός • (feidolós) m (feminine φειδωλή, neuter φειδωλό)

1. sparing, thrifty, parsimonious

Declension

Declension of φειδωλός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	φειδωλός (feidolós)	φειδωλή (feidolí)	φειδωλό (feidoló)		φειδωλοί (feidoloí)	φειδωλές (feidolés)	φειδωλά (feidolá)
genitive	φειδωλού (feidoloú)	φειδωλής (feidolís)	φειδωλού (feidoloú)		φειδωλών (feidolón)	φειδωλών (feidolón)	φειδωλών (feidolón)
accusative	φειδωλό (feidoló)	φειδωλή (feidolí)	φειδωλό (feidoló)		φειδωλούς (feidoloús)	φειδωλές (feidolés)	φειδωλά (feidolá)
vocative	φειδωλέ (feidolé)	φειδωλή (feidolí)	φειδωλό (feidoló)		φειδωλοί (feidoloí)	φειδωλές (feidolés)	φειδωλά (feidolá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φειδωλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φειδωλός, etc.)

Derived terms

• φειδωλά (feidolá, adverb)
• φειδωλεύομαι (feidolévomai)

 

Related terms

• φείδομαι (feídomai)
• φειδώ f (feidó)