υπάκουος
Greek
[edit]Adjective
[edit]υπάκουος • (ypákouos) m (feminine υπάκουη, neuter υπάκουο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | υπάκουος (ypákouos) | υπάκουη (ypákoui) | υπάκουο (ypákouo) | υπάκουοι (ypákouoi) | υπάκουες (ypákoues) | υπάκουα (ypákoua) | |
| genitive | υπάκουου (ypákouou) | υπάκουης (ypákouis) | υπάκουου (ypákouou) | υπάκουων (ypákouon) | υπάκουων (ypákouon) | υπάκουων (ypákouon) | |
| accusative | υπάκουο (ypákouo) | υπάκουη (ypákoui) | υπάκουο (ypákouo) | υπάκουους (ypákouous) | υπάκουες (ypákoues) | υπάκουα (ypákoua) | |
| vocative | υπάκουε (ypákoue) | υπάκουη (ypákoui) | υπάκουο (ypákouo) | υπάκουοι (ypákouoi) | υπάκουες (ypákoues) | υπάκουα (ypákoua) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υπάκουος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υπάκουος, etc.)