τυροκόμος

Greek

Etymology

τυρί (tyrí, “cheese”) +‎ -κόμος (-kómos). First attested 1889.

Pronunciation

• IPA^(key): /tiɾoˈkomos/
• Hyphenation: τυ‧ρο‧κό‧μος

Noun

τυροκόμος • (tyrokómos) m or f (plural τυροκόμοι)

1. cheesemaker

Declension

Declension of τυροκόμος

	singular	plural
nominative	τυροκόμος (tyrokómos)	τυροκόμοι (tyrokómoi)
genitive	τυροκόμου (tyrokómou)	τυροκόμων (tyrokómon)
accusative	τυροκόμο (tyrokómo)	τυροκόμους (tyrokómous)
vocative	τυροκόμε (tyrokóme)	τυροκόμοι (tyrokómoi)