τροχιά
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly, from the Hellenistic Koine Greek τροχιά (trokhiá, “wheel-track; path”), from the ancient τροχ(ός) (trokh(ós), “wheel”) + -ιά (-iá).
For sense orbit, semantic loan from French orbite.[1]
Noun
[edit]τροχιά • (trochiá) f (plural τροχιές)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τροχιά (trochiá) | τροχιές (trochiés) |
| genitive | τροχιάς (trochiás) | τροχιών (trochión) |
| accusative | τροχιά (trochiá) | τροχιές (trochiés) |
| vocative | τροχιά (trochiá) | τροχιές (trochiés) |
Related terms
[edit]- εκτροχιάζω (ektrochiázo, “derail”)
- εκτροχιασμός m (ektrochiasmós, “derailment”)
- σιδηροτροχιά f (sidirotrochiá)
- τροχίλος m (trochílos)
- τροχιοδείκτης m (trochiodeíktis)
- τροχιοδεικτικός (trochiodeiktikós)
- τροχιοδρομικός (trochiodromikós)
- τροχιοδρόμος m (trochiodrómos)
- and see: τροχίζω (trochízo), τροχός m (trochós, “wheel”)
See also
[edit]- see: δακτύλιος m (daktýlios, “circle, ring”) for a list of other rings and circles.
Further reading
[edit]
τροχιά on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
References
[edit]- ^ τροχιά, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language