τροπικός

Ancient Greek

Etymology

From τροπή (tropḗ, “a turn, turning, solstice, trope”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tro.pi.kós/ → /tro.piˈkos/ → /tro.piˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tro.pi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tro.piˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tro.piˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tro.piˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tro.piˈkos/

Adjective

τροπῐκός • (tropĭkós) m (feminine τροπῐκή, neuter τροπῐκόν); first/second declension

1. of or pertaining to a turn or change
2. of or pertaining to the solstice
3. of or pertaining to a trope or figure

Declension

First and second declension of τροπῐκός; τροπῐκή; τροπῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τροπῐκός tropĭkós	τροπῐκή tropĭkḗ	τροπῐκόν tropĭkón		τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκᾱ́ tropĭkā́	τροπῐκώ tropĭkṓ		τροπῐκοί tropĭkoí	τροπῐκαί tropĭkaí	τροπῐκᾰ́ tropĭkắ
Genitive		τροπῐκοῦ tropĭkoû	τροπῐκῆς tropĭkês	τροπῐκοῦ tropĭkoû		τροπῐκοῖν tropĭkoîn	τροπῐκαῖν tropĭkaîn	τροπῐκοῖν tropĭkoîn		τροπῐκῶν tropĭkôn	τροπῐκῶν tropĭkôn	τροπῐκῶν tropĭkôn
Dative		τροπῐκῷ tropĭkôi	τροπῐκῇ tropĭkêi	τροπῐκῷ tropĭkôi		τροπῐκοῖν tropĭkoîn	τροπῐκαῖν tropĭkaîn	τροπῐκοῖν tropĭkoîn		τροπῐκοῖς tropĭkoîs	τροπῐκαῖς tropĭkaîs	τροπῐκοῖς tropĭkoîs
Accusative		τροπῐκόν tropĭkón	τροπῐκήν tropĭkḗn	τροπῐκόν tropĭkón		τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκᾱ́ tropĭkā́	τροπῐκώ tropĭkṓ		τροπῐκούς tropĭkoús	τροπῐκᾱ́ς tropĭkā́s	τροπῐκᾰ́ tropĭkắ
Vocative		τροπῐκέ tropĭké	τροπῐκή tropĭkḗ	τροπῐκόν tropĭkón		τροπῐκώ tropĭkṓ	τροπῐκᾱ́ tropĭkā́	τροπῐκώ tropĭkṓ		τροπῐκοί tropĭkoí	τροπῐκαί tropĭkaí	τροπῐκᾰ́ tropĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τροπῐκῶς tropĭkôs				τροπῐκώτερος tropĭkṓteros				τροπῐκώτᾰτος tropĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• τρέπω (trépō)
• τρόπος (trópos)

Descendants

• → Greek: τροπικός (tropikós)
• → Latin: tropicus
  • → English: tropic, trop. (abbreviation), tropick (obsolete), Tropic
  • → Finnish: trooppinen
  • → French: tropique
    • → Khmer: ត្រូពិក (troupɨk)
    • → Polish: tropik
    • → Romanian: tropic
    • → Turkish: tropik
  • → Galician: trópico
  • → Irish: trópaic
  • → Italian: tropico
  • → Portuguese: trópico
  • → Spanish: trópico
    • → Tagalog: tropiko

References

• “τροπικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τροπικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τροπικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “tropic”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., 1911, →OCLC.

Greek

Noun

τροπικός • (tropikós) m

1. tropic

Declension

Declension of τροπικός

	singular	plural
nominative	τροπικός (tropikós)	τροπικοί (tropikoí)
genitive	τροπικού (tropikoú)	τροπικών (tropikón)
accusative	τροπικό (tropikó)	τροπικούς (tropikoús)
vocative	τροπικέ (tropiké)	τροπικοί (tropikoí)

Adjective

τροπικός • (tropikós) m

1. (linguistics) of or pertaining to manners
2. tropical

Declension

Declension of τροπικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	τροπικός (tropikós)	τροπική (tropikí)	τροπικό (tropikó)		τροπικοί (tropikoí)	τροπικές (tropikés)	τροπικά (tropiká)
genitive	τροπικού (tropikoú)	τροπικής (tropikís)	τροπικού (tropikoú)		τροπικών (tropikón)	τροπικών (tropikón)	τροπικών (tropikón)
accusative	τροπικό (tropikó)	τροπική (tropikí)	τροπικό (tropikó)		τροπικούς (tropikoús)	τροπικές (tropikés)	τροπικά (tropiká)
vocative	τροπικέ (tropiké)	τροπική (tropikí)	τροπικό (tropikó)		τροπικοί (tropikoí)	τροπικές (tropikés)	τροπικά (tropiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τροπικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τροπικός, etc.)