τριβόμενος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Present participle of τρίβω (trívo, “to rub”).
Adjective
[edit]τριβόμενος • (trivómenos) m (feminine τριβόμενη, neuter τριβόμενο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | τριβόμενος (trivómenos) | τριβόμενη (trivómeni) | τριβόμενο (trivómeno) | τριβόμενοι (trivómenoi) | τριβόμενες (trivómenes) | τριβόμενα (trivómena) | |
| genitive | τριβόμενου (trivómenou) | τριβόμενης (trivómenis) | τριβόμενου (trivómenou) | τριβόμενων (trivómenon) | τριβόμενων (trivómenon) | τριβόμενων (trivómenon) | |
| accusative | τριβόμενο (trivómeno) | τριβόμενη (trivómeni) | τριβόμενο (trivómeno) | τριβόμενους (trivómenous) | τριβόμενες (trivómenes) | τριβόμενα (trivómena) | |
| vocative | τριβόμενε (trivómene) | τριβόμενη (trivómeni) | τριβόμενο (trivómeno) | τριβόμενοι (trivómenoi) | τριβόμενες (trivómenes) | τριβόμενα (trivómena) | |
See also
[edit]- κλειστός (kleistós)