τρελός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek τρελός (trelós), from Koine Greek τρηρός (trērós), from Ancient Greek τρήρων (trḗrōn). The chess sense is a semantic loan from French fou.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɾeˈlos/
• Rhymes: -os
• Hyphenation: τρε‧λός

Adjective

τρελός • (trelós) m (feminine τρελή, neuter τρελό)

1. crazy

Declension

Declension of τρελός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	τρελός (trelós)	τρελή (trelí)	τρελό (treló)		τρελοί (treloí)	τρελές (trelés)	τρελά (trelá)
genitive	τρελού (treloú)	τρελής (trelís)	τρελού (treloú)		τρελών (trelón)	τρελών (trelón)	τρελών (trelón)
accusative	τρελό (treló)	τρελή (trelí)	τρελό (treló)		τρελούς (treloús)	τρελές (trelés)	τρελά (trelá)
vocative	τρελέ (trelé)	τρελή (trelí)	τρελό (treló)		τρελοί (treloí)	τρελές (trelés)	τρελά (trelá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τρελός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τρελός, etc.)

Related terms

• τρέλα f (tréla, “madness; high jinks”)

Noun

τρελός • (trelós) m (plural τρελοί)

1. madman
2. (chess, rare) bishop

   Synonym: αξιωματικός (axiomatikós)

Declension

Declension of τρελός

	singular	plural
nominative	τρελός (trelós)	τρελοί (treloí)
genitive	τρελού (treloú)	τρελών (trelón)
accusative	τρελό (treló)	τρελούς (treloús)
vocative	τρελέ (trelé)	τρελοί (treloí)

See also

• ψυχάκιας (psychákias, “paranoid person”)
• σχιζοφρενής (schizofrenís, “schizophrenic”)

See also

Chess pieces in Greek · πεσσοί (pessoí) (layout · text)
βασιλιάς (vasiliás)	βασίλισσα (vasílissa)	πύργος (pýrgos)	αξιωματικός (axiomatikós), τρελός (trelós)	ίππος (íppos)	στρατιώτης (stratiótis), πιόνι (pióni)