τρελαίνω

Greek

Etymology

Verb derived from the adjective τρελός (trelós, “mad, crazy”).

Pronunciation

• IPA^(key): [tɾeˈleno]
• Hyphenation: τρε‧λαί‧νω

Verb

τρελαίνω • (trelaíno) (past τρέλανα, passive τρελαίνομαι)

1. (transitive, more likely to be seen in the passive) to madden, drive insane, drive crazy (cause someone to go insane)

   Οι εμπειρίες του στον πόλεμο τον τρέλαναν.

   Oi empeiríes tou ston pólemo ton trélanan.

   His experiences of war drove him insane.

2. (transitive, colloquial, figuratively) to madden, drive insane, create a stir (annoy, bother or stir someone greatly)

   Μας έχει τρελάνει αυτό το σκυλί!

   Mas échei trelánei aftó to skylí!

   This dog has driven us mad!

   Η νέα μουσική έχει τρελάνει νέους και γέρους.

   I néa mousikí échei trelánei néous kai gérous.

   This new music is creating quite a stir amongst old and young alike.

Conjugation

τρελαίνω   τρελαίνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τρελαίνω	τρελάνω	τρελαίνομαι	τρελαθώ
2 sg	τρελαίνεις	τρελάνεις	τρελαίνεσαι	τρελαθείς
3 sg	τρελαίνει	τρελάνει	τρελαίνεται	τρελαθεί
1 pl	τρελαίνουμε, [‑ομε]	τρελάνουμε, [‑ομε]	τρελαινόμαστε	τρελαθούμε
2 pl	τρελαίνετε	τρελάνετε	τρελαίνεστε, τρελαινόσαστε	τρελαθείτε
3 pl	τρελαίνουν(ε)	τρελάνουν(ε)	τρελαίνονται	τρελαθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	τρέλαινα	τρέλανα	τρελαινόμουν(α)	τρελάθηκα
2 sg	τρέλαινες	τρέλανες	τρελαινόσουν(α)	τρελάθηκες
3 sg	τρέλαινε	τρέλανε	τρελαινόταν(ε)	τρελάθηκε
1 pl	τρελαίναμε	τρελάναμε	τρελαινόμασταν, (‑όμαστε)	τρελαθήκαμε
2 pl	τρελαίνατε	τρελάνατε	τρελαινόσασταν, (‑όσαστε)	τρελαθήκατε
3 pl	τρέλαιναν, τρελαίναν(ε)	τρέλαναν, τρελάναν(ε)	τρελαίνονταν, (τρελαινόντουσαν)	τρελάθηκαν, τρελαθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τρελαίνω ➤	θα τρελάνω ➤	θα τρελαίνομαι ➤	θα τρελαθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τρελαίνεις, …	θα τρελάνεις, …	θα τρελαίνεσαι, …	θα τρελαθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τρελάνει   έχω, έχεις, … τρελαμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … τρελαθεί   είμαι, είσαι, … τρελαμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τρελάνει   είχα, είχες, … τρελαμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … τρελαθεί   ήμουν, ήσουν, … τρελαμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τρελάνει   θα έχω, θα έχεις, … τρελαμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … τρελαθεί   θα είμαι, θα είσαι, … τρελαμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τρέλαινε	τρέλανε	—	—
2 pl	τρελαίνετε	τρελάνετε	τρελαίνεστε	τρελαθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τρελαίνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τρελάνει ➤		τρελαμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	τρελάνει		τρελαθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• τρέλα f (tréla, “madness”)
• τρελός (trelós, “mad”)