τραχεία

See also: τραχεῖα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /traː.kʰěː.aː/ → /traˈçi.a/ → /traˈçi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /traː.kʰěː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /traˈkʰi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /traˈçi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /traˈçi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /traˈçi.a/

Adjective

τρᾱχείᾱ • (trākheíā)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of τρᾱχύς (trākhús)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /tɾaˈçi.a/

Noun

τραχεία • (tracheía) f (plural τραχείες)

1. (anatomy, medicine) trachea (thin-walled, cartilaginous tube connecting the larynx to the bronchi)

Declension

	singular	plural
nominative	τραχεία (tracheía)	τραχείες (tracheíes)
genitive	τραχείας (tracheías)	τραχειών (tracheión)
accusative	τραχεία (tracheía)	τραχείες (tracheíes)
vocative	τραχεία (tracheía)	τραχείες (tracheíes)

See also

• λάρυγγας n (láryngas, “larynx”)
• λαρύγγι n (larýngi, “throat”)

Further reading

• τραχεία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el