συνεθλίβην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.tʰlí.bɛːn/ → /sy.neˈθli.βin/ → /si.neˈθli.vin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.tʰlí.bɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.neˈtʰli.be̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.neˈθli.βin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈθli.vin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈθli.vin/

Verb

σῠνεθλῐ́βην • (sunethlíbēn)

1. first-person singular aorist indicative passive of σῠνθλῑ́βω (sunthlī́bō)

Greek

Alternative forms

• συνθλίφτηκα (synthlíftika) (informal, common)

Pronunciation

• IPA^(key): /si.ne.θliˈvin/
• Hyphenation: συ‧νε‧θλί‧βην
• Old Hyphenation: συν‧ε‧θλί‧βην

Verb

συνεθλίβην • (synethlívin)

1. (formal) first-person singular simple past of συνθλίβομαι (synthlívomai), the passive of συνθλίβω (synthlívo)

Usage notes

• The ancient aorist, used mostly in 3rd persons: συνεθλίβη (synethlívi, singular), συνεθλίβησαν (synethlívisan, plural)