συνδυασμός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συνδυασμός (sunduasmós, “combinations of two things”), from σύνδυο (súnduo, “two together”) < σύν (sún) + δύο (dúo, “two”).

Pronunciation

• IPA^(key): /sin.ði.aˈzmos/
• Hyphenation: συν‧δυ‧α‧σμός

Noun

συνδυασμός • (syndyasmós) m (plural συνδυασμοί)

1. combination
   1. combination of numbers for vault, safe or other locked object

      Οι κλέφτες ήξεραν τον συνδυασμό του χρηματοκιβωτίου.

      Oi kléftes íxeran ton syndyasmó tou chrimatokivotíou.

      The thieves knew the combination of the safe.

   2. all the names of candidates in the same ballot paper

      Λόγω του σκανδάλου, το όνομα του υποψήφιου Χ αποσύρθηκε από τον συνδυασμό.

      Lógo tou skandálou, to ónoma tou ypopsífiou Ch aposýrthike apó ton syndyasmó.

      Because of the scandal, the candidate X's name was withdrawn from the list of candidates ('combination') of the party.

2. match (fit together, or make suitable for fitting together)

   Το φόρεμά της είχε έναν τολμηρό χρωματικό συνδυασμό πορτοκαλί και κόκκινου.

   To fóremá tis eíche énan tolmiró chromatikó syndyasmó portokalí kai kókkinou.

   Her dress had a daring chromatic combination of pink and red.

Declension

Declension of συνδυασμός

	singular	plural
nominative	συνδυασμός (syndyasmós)	συνδυασμοί (syndyasmoí)
genitive	συνδυασμού (syndyasmoú)	συνδυασμών (syndyasmón)
accusative	συνδυασμό (syndyasmó)	συνδυασμούς (syndyasmoús)
vocative	συνδυασμέ (syndyasmé)	συνδυασμοί (syndyasmoí)

Related terms

• see: συνδυάζω (syndyázo, “to combine”)

Further reading

• συνδυασμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language